Rzęsistkowica u kobiet i mężczyzn. Z jakimi dolegliwościami do lekarza?
Choroby przenoszone drogą płciową powoli przestają być tematem tabu - zdecydowanie więcej pacjentów zgłasza się do lekarza, by otrzymać pomoc w dręczącej ich przypadłości. Jedną z takich chorób jest rzęsistkowica. Czy wiedziałeś, że odpowiednie leczenie pozwala na całkowite wyzdrowienie od 90 do 95 proc. pacjentów? Jakie są przyczyny rzęsistkowicy, jakie daje objawy i jak przebiega leczenie tej choroby? Sprawdzamy.
Rzęsistek pochwowy to niewielki pasożyt bytujący w drogach moczowo-płciowych, który odpowiada za chorobę przenoszoną drogą płciową - rzęsistkowicę. Co ciekawe, jest to choroba dotycząca wyłącznie człowieka. Pasożyt lokalizuje się w różnych częściach ciała w zależności od płci. U mężczyzn bytuje najczęściej w cewce moczowej, ewentualnie - gruczole krokowym lub pęcherzykach nasiennych. Z kolei u kobiet można znaleźć go w cewce i pęcherzu moczowym oraz w pochwie.
Lekarz diagnozujący u pacjenta rzęsistkowicę sprawdza zwykle, czy badany nie choruje na HIV lub inne choroby przenoszone drogą płciową (np. chlamydię albo rzeżączkę), dlatego, że te schorzenia bardzo często ze sobą współwystępują.
Rzęsistkowica może przez wiele lat nie dawać żadnych objawów. Co do postaci objawowej, warto wiedzieć, że choroba może przebiegać dwojako - ostro lub przewlekle, a dolegliwości są inne w zależności od płci.
U kobiet rzęsistkowica najczęściej objawia się w postaci żółtozielonych upławów i dyskomfortu w okolicach intymnych. Do innych symptomów powodowanych przez ten patogen należą: częstomocz, pieczenie i ból cewki moczowej.
Mężczyźni przechodzą chorobę w sposób bezobjawowy znacznie częściej niż kobiety. Oczywiście, część panów odczuwa przykre konsekwencje choroby, do których należą chociażby: białawy wyciek z cewki moczowej, częstomocz, ból i pieczenie w trakcie mikcji, a nawet ostre zapalenie cewki.
Jak już zostało wspomniane, choroba jest rozsiewana drogą płciową, co oznacza, że pasożyt przenosi się na cewkę moczową lub pochwę w czasie kontaktu seksualnego. Nie wszyscy wiedzą, że rzęsistkowica może zostać przekazana przez matkę dziecku w czasie porodu. Szansa na zarażenie malucha urodzonego przez zakażoną matkę wynosi aż 20 proc.
Po tym, jak chory zgłosi się do specjalisty, tj. dermatologa wenerologa, ewentualnie lekarza ginekologa, zostaje pobrana wydzielina z narządów płciowych w celu poddania jej badaniu mikrobiologicznemu. U kobiet przeprowadza się badanie ginekologiczne, w trakcie którego lekarz może dostrzec szyjkę macicy o charakterystycznym wyglądzie, nazywaną "truskawkową" szyjką macicy. Poza wydzielinami z narządów rodnych ocenia się także tę pochodzącą z cewki moczowej oraz osad moczu.
Lekiem powszechnie wykorzystywanym do walki z zakażeniem rzęsistkiem pochwowym jest metronidazol, czyli lek należący do grupy przeciwpasożytniczych. Podczas leczenia metronidazolem zakazane jest spożywanie alkoholu, ponieważ taka interakcja może skutkować reakcją disulfiramową, czyli ostrą nietolerancją alkoholu będącą zagrożeniem dla zdrowia.
W przypadku rzęsistkowicy preparaty miejscowe nie wykazują oczekiwanej skuteczności. Zapisując leki, specjalista, którym najczęściej jest wenerolog, informuje pacjenta o konieczności dotrzymania przez niego abstynencji seksualnej i leczeniu jego dotychczasowych partnerów. Wstrzemięźliwość seksualna powinna zostać utrzymana przynajmniej do czasu ustąpienia objawów. Kobietom, które pozostają aktywne seksualnie, zaleca się przystąpienie do badań kontrolnych na trzy miesiące po zakończeniu leczenia.
CZYTAJ TAKŻE:
Seks w czasie miesiączki. Tak czy nie?
