Chorują nie tylko zęby i dziąsła. Paradontoza to problem całego ciała

Wśród przyczyn paradontozy wymienia się przede wszystkim gromadzenie się płytki nazębnej na powierzchni zębów. Jest to osad, który gromadzi się na zębach w ciągu dnia i można go usunąć wyłącznie dzięki codziennej, właściwej higienie przy pomocy szczoteczki do zębów. Sam strumień wody, nawet bardzo silny, nie jest w stanie go usunąć - dlatego tak ważne jest stosowanie szczoteczki.

Płytka nazębna, jeśli nie będzie każdego dnia usuwana z powierzchni zębów, twardnieje i przekształca się w kamień nazębny. Kamień na zębach penetruje w głąb szczelin dziąsłowych (przestrzeni między ścianą zęba a otaczającym je dziąsłem), wywołując stan zapalny, który może niszczyć zęby i dziąsła. Ponadto po usunięciu kamienia nazębnego między dziąsłem a korzeniem zęba mogą tworzyć się tzw. kieszonki. Są to obszary, w których dziąsło zaczyna odstawać od zębów, co może być przyczyną ich chwiania i nadmiernego wypadania.

Wśród czynników ryzyka paradontozy wymienia się:

• niedostateczną higienę jamy ustnej;
• osłabienie układu odpornościowego, np. u osób przyjmujących leki immunosupresyjne;
• palenie papierosów;
• cukrzyca;
• ciąża;
• zespół Downa;
• choroba Crohna;
• zespół Ehlersa-Danlosa.

Objawy paradontozy początkowo mogą być na tyle mało uporczywe, że pacjenci często nie zwracają na nie uwagi. Pojawiają się m.in. niewielkie krwawienia dziąseł, ich zaczerwienienie oraz obrzęk. W miarę powiększania się warstwy kamienia nazębnego objawy te nasilają się - krwawienia mogą zacząć występować po jedzeniu, a nawet samoistnie. Dodatkowo pojawiają się inne symptomy, np:

• znaczny obrzęk i zaczerwienienie dziąseł;
• ból dziąseł przypominający ból zębów;
• nadwrażliwość na dotyk i temperaturę;
• nieprzyjemny zapach z ust;
• przykry posmak w ustach;
• cofnięcie dziąseł poniżej naturalnej linii ich występowania;
• odsłonięcie szyjek zębów;
• rozwój kieszonek dziąseł;
• zwiększona ruchomość zębów;
• pojawienie się nowych szpar między zębami;
• wypadanie zębów.

Objawy paradontozy narastają zazwyczaj przez bardzo długi czas. Zdarza się, że zanim pacjent dostrzeże problem, choroba jest już w zaawansowanym stadium. Pierwszym sygnałem do szukania pomocy może być dopiero rozchwianie zębów bądź ich wypadnięcie. Ponadto nierzadko osoba dowiaduje się o paradontozie przypadkowo, na fotelu stomatologicznym podczas wizyty z powodu innych dolegliwości.

Przy podejrzeniu paradontozy lub innych problemów z dziąsłami i zębami warto zawsze odwiedzić lekarza stomatologa. Specjalista będzie w stanie ocenić stan dziąseł i zębów po dokładnym zbadaniu jamy ustnej. Sprawdzi stopień zaawansowania problemu - ilość kamienia nazębnego, obecność lub brak kieszonek zębowych a także to, czy doszło do poważniejszych powikłań, np. wypadania zębów czy rozwoju ropni.

Leczenie paradontozy ma na celu złagodzenie stanu zapalnego i umożliwienie dziąsłom regenerację. Jest to możliwe tylko i wyłącznie po całkowitym usunięciu kamienia i oczyszczeniu zębów, które jest wykonywane w gabinecie lekarskim. Kamień nazębny bezustannie podrażnia delikatną tkankę dziąseł, podtrzymując i rozszerzając stan zapalny. Taki wpływ ma nawet niewielka ilość kamienia na zębach, dlatego tak bardzo istotne jest jego dokładne usunięcie.

W poważnych stanach zapalnych, których przyczyną są bakterie, może być potrzebne zastosowanie leczenia antybiotykiem. Po oczyszczeniu zębów konieczne jest ponadto utrzymanie odpowiedniej higieny jamy ustnej. Pozwala to zapobiec ponownemu nagromadzeniu się kamienia i tym samym nawrotowi choroby. Ważne jest dokładne szczotkowanie zębów dwa razy dziennie, a także regularne używanie nici dentystycznej oraz płynu do płukania jamy ustnej.

Powikłania paradontozy mogą być bardzo bolesne i poważne. Najczęstszym z nich jest wspomniana już wcześniej utrata zębów. Ponadto paradontoza sprzyja infekcjom dziąseł i przyzębia. 

Pacjenci z paradontozą mają skłonność do powstawania ropni dziąseł, przyzębia oraz łączonych ropni przyzębia i tkanek zęba. Ropnie są zazwyczaj niezwykle bolesne i wymagają szybkiej ewakuacji. Może im towarzyszyć gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ogólne złe samopoczucie, spadek apetytu, nudności oraz wymioty. Ponadto infekcja bakteryjna może rozszerzyć się na okoliczne tkanki (np. kości), a nawet odległe narządy. Są to sytuacje rzadkie, jednak czasem infekcja bakteryjna zęba może być przyczyną zapalenia mięśnia sercowego bądź sepsy.

Źródła:

Mehrotra N., Singh S., Periodontitis. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK541126/, dostęp: luty 2024 r.

Gasner N.S., Schure R.S., Periodontal Disease, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK554590/, dostęp: luty 2024 r.

CZYTAJ TAKŻE: 

Jedna z najgorszych dolegliwości bólowych. Jak domowymi sposobami radzić sobie z bólem zęba?

To, jak kończysz mycie zębów, ma znaczenie. Kiedyś uczono nas źle!

Takie zmiany mogą świadczyć o raku. Pojawiają się w ustach i na szyi