Bradykardia - kiedy serce bije za wolno
Bradykardia to stan, w którym serce w stanie spoczynku bije zbyt wolno. Wolne tętno oznacza poniżej 60 uderzeń na minutę i daje wiele niepokojących objawów.
Choroba może być fizjologiczna, gdyż w czasie zrelaksowania lub snu serce spowalnia swoją pracę. Znacznie groźniejsza jest bradykardia patologiczna, która sprawia, że życie jest męczące. Pojawiają się wtedy objawy, takie jak uczucie duszności i zmęczenie, a także mroczki przed oczami.
Następnie może dojść do omdleń, a skrajna bradykardia prowadzi nawet do śmierci. Największe ryzyko powstaje wtedy, gdy serce przestaje tłoczyć odpowiednią ilość krwi do narządów i mózgu.
Taki stan jest fizjologiczny u osób, które intensywnie uprawiają sport, gdyż serce ma wtedy większą pojemność i w stanie spoczynku pracuje powoli, dostarczając odpowiednią ilość krwi. W takim przypadku leczenie nie jest wymagane.
Chorobę wywołuje przede wszystkim odbieranie przez serce nieprawidłowych sygnałów o skurczach. Przez to kurczy się wolniej, niż jest to konieczne, co może prowadzić nawet do niedotlenienia. Choroba o łagodnym przebiegu nie wymaga leczenia, ponieważ wolna praca serca nie będzie wtedy szkodliwym czynnikiem.
Przykładowe choroby wywołujące bradykardię to blok wyjścia, blok przedsionkowo-komorowy i zaburzenia przewodnictwa serca. Chorzy na bradykardię często próbują się ożywić na własną rękę, za pomocą takich środków jak kawa i herbata. Mają one działanie tymczasowe.
Medycyna jeszcze nie wynalazła leku, który na stale i bezpiecznie powodowałby przyśpieszenie pracy serca. Jeśli bradykardia jest bardzo nasilona, jest wtedy konieczne przeprowadzenie operacji wszczepienia rozrusznika serca. Okazuje się, że chorzy z bradykardią żyją dłużej od tych osób, których serce bije zbyt szybko.
