Co czuje człowiek, gdy umiera? Przypadkowe odkrycie naukowców
Od lat prowadzone są badania dotyczące procesu umierania z punktu widzenia medycznego oraz psychologicznego. Śmierć kojarzona jest z bólem i cierpieniem występującym zarówno u osoby umierającej, jak i rodziny, która musi zmierzyć się ze stratą kogoś bliskiego. Lekarze przypadkowo odkryli, za pomocą zapisu EEG, co dzieje się z mózgiem osoby umierającej i opublikowali swoje wyniki.
Do niecodziennego odkrycia doszło w szpitalu Louisville w Kentucky, w Stanach Zjednoczonych. Mężczyzna w wieku 87 lat trafił na oddział neurologiczny z powodu wystąpienia napadu padaczkowego po upadku. Aby potwierdzić obecność zaburzeń związanych z epilepsją, mężczyzna został podłączony do EEG (metoda rejestrująca pracę mózgu). Badanie to miało na celu postawić diagnozę oraz wprowadzić mężczyźnie odpowiednie leczenie. W trakcie monitorowania czynności fal mózgowych, u mężczyzny doszło do nagłego zatrzymania krążenia, a następnie zgonu.
Fale mózgowe, zarejestrowane przez przyrząd, zarówno na kilkanaście sekund przed śmiercią jak i po, przypominały zapisy adekwatne do stanu, w którym pacjent śpi, medytuje lub przypomina sobie zdarzenia z przeszłości. Oznacza to zatem, że umierając, mężczyzna ten odczuwał spokój i rozluźnienie, jakie towarzyszą tym przyjemnym stanom.
To zaskakujące odkrycie potwierdziło badania sprzed kilku lat. Przeprowadzono wówczas eksperyment na szczurach, który miał na celu rejestrować funkcje życiowe i parametry mózgowe zwierząt w trakcie śmierci. Wówczas odkryto, że u tych ssaków wzrastała liczba fal gamma. Wytwarzane są one w mózgach ssaków i są odpowiedzialne za odczuwanie miłości oraz empatii.
O tym, jak człowiek tak naprawdę odczuwa się śmierć, naukowcy dowiadują się z niektórych eksperymentów lub historii ludzi, którzy przeżyli śmierć kliniczną.
Lekarze z Londynu przeprowadzili kontrowersyjne doświadczenie z udziałem 13 zdrowych ochotników. Pacjentom drogą dożylną podano dimetylotryptaminę - bardzo silny narkotyk, będący substancją psychoaktywną oraz placebo.
Pacjenci mieli dokładnie opisać swoje doznania, a lekarze ustalili, że odczucia te są zbliżone do tych, jakie pochodzą z doświadczeń osób, będących na pograniczu śmierci. Przebadani pacjenci odczuwali między innymi:
- poczucie przebywania poza ciałem,
- wchodzenie do tunelu,
- silne, pozytywne emocje,
- decyzyjność, co do powrotu "do żywych",
- intensywne światło niewiadomego pochodzenia.
Zgodnie z dotychczasowymi badaniami ustalono, że istnieje pewna kolejność, w jakiej umiera ciało człowieka. Niektóre objawy występują jeszcze za życia i jest to zanikanie uczucia głodu oraz pragnienia. W momencie zatrzymania akcji mięśnia sercowego, kolejno umiera ośrodek mowy, słuchu i wzroku. Dopiero po ustaniu pracy mózgu, przestają działać inne narządy wewnętrzne.
W 30 minut po ustaniu pracy serca i mózgu dochodzi do zasinienia kończyn górnych i dolnych, co jest związane z zatrzymaniem przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Po kilku godzinach od zgonu dochodzi do zesztywnienia ciała (stężenie pośmiertne) i jest związane z zablokowaniem układów, odpowiadających za pracę mięśni. Stężenie ustępuje z czasem i zazwyczaj ciało się znów wiotkie po upływie 36-72 godzin.
Zbliżający się zgon pacjenta można rozpoznać po zmianach w zachowaniu nawet na kilka dni przed śmiercią. Objawy te są powiązane z wynikami eksperymentu opisanego powyżej, bowiem osoby umierające często miewają halucynacje. Widzą osoby, które już umarły lub mają wrażenie, jakby cofnęły się w czasie i przebywają w innym miejscu.
Bardzo często osoba umierająca jest świadoma śmierci i wprost mówi o tym, że "idzie do domu" albo "na nią już czas". Spokój, jaki towarzyszy osobie, która umiera, sprawia również, że jej oddech jest płytszy i spokojniejszy.
W przypadku, kiedy osobie umierającej towarzyszyła przewlekła choroba wraz z bólem, często przed śmiercią dolegliwości te ustępują. Pacjent odmawia przyjmowania leków przeciwbólowych ze względu na dobre samopoczucie.
CZYTAJ TAKŻE:
