Sarkoidoza - choroba wielonarządowa. Najczęściej zajmuje śródpiersie i płuca

Sarkoidoza, nazywana chorobą Besniera-Boecka-Schaumanna, dotyka układu odpornościowego. Charakteryzuje się powstawaniem małych guzków zapalnych - ziarniniaków, które najczęściej lokalizują się w płucach i węzłach chłonnych centralnej części klatki piersiowej. Sarkoidoza występuje głównie u osób poniżej 40. roku życia. Jaki ma przebieg, jak się ją diagnozuje i jak wygląda leczenie?

Sarkoidoza - objawy

Sarkoidoza to choroba, która atakuje różne narządy. Jej objawy zależą od tego, której części organizmu dotyczy. Niektórzy pacjenci mogą chorować w sposób skąpoobjawowy, u innych przebieg choroby może być ciężki. Warto zaznaczyć, że aż u 85 proc. chorych w ciągu dwóch lat od rozpoznania następuje samoistna remisja, u pozostałych odnotowuje się przebieg postępujący lub przewlekły. Przyczyna sarkoidozy nie jest znana.

Znaczna część pacjentów ma objawy nazywane zespołem Lofgrena:

Reklama
  • bolesność i opuchliznę stawów, 
  • gorączkę, 
  • powiększenie węzłów chłonnych,
  • rumień guzowaty - bolesne i zaczerwienione guzki umiejscowione na skórze, zwykle z przodu nóg.

Do innych objawów sarkoidozy należą:

  • duszność, bolesność w klatce piersiowej i suchy kaszel, 
  • powiększenie wątroby, a czasami śledziony,
  • bolesność i obrzęk mięśni,
  • zapalenie błony naczyniowej, spojówki i gruczołów łzowych,
  • bolesność i obrzęk ślinianek przyusznych,
  • zaburzenia rytmu serca.

Sarkoidoza - diagnostyka

Jeżeli lekarz podejrzewa u pacjenta sarkoidozę, zleca następujące badania:

  • badania krwi - za chorobą przemawia nieznaczna niedokrwistość, zmniejszenie liczby białych krwinek i zwiększone stężenie wapnia we krwi;
  • rezonans magnetyczny i RTG klatki piersiowej - rezonans służy do oceny zajęcia układu nerwowego i serca, z kolei RTG pozwala na zobrazowanie węzłów chłonnych i zmian guzkowych w obrębie płuc;
  • EKG - wykazuje zwykle zaburzenia rytmu i przewodzenia serca;
  • bronchoskopię;
  • badania czynnościowe;
  • badanie histologiczne pobranego wycinka.

Aby rozpoznać chorobę, lekarz zwykle musi stwierdzić zajęcie dwóch lub więcej narządów (widoczne w badaniach obrazowych) i otrzymać dodatni wynik biopsji (wycinek pobiera się z błony śluzowej oskrzela, płuca lub węzłów chłonnych w trakcie bronchoskopii).

Jednostkami chorobowymi, które mogą dawać objawy podobne do sarkoidozy, są: 

Sarkoidoza - leczenie

Podstawową grupą leków stosowaną w leczeniu sarkoidozy są glikokortykosteroidy (GKS) mające działanie przeciwzapalne. Osoby z sarkoidozą mogą wymagać przyjmowania kortykosteroidów przez wiele miesięcy. Ze względu na liczne działania niepożądane glikokortykosteroidów (zwiększenie masy ciała, bezsenność, zaburzenia poziomu cukru), nie zaleca się podawania ich pacjentom z łagodnym przebiegiem choroby, ponieważ bardzo prawdopodobne jest, że choroba ustąpi u nich samoistnie i nie wróci więcej w ciągu życia. 

W przypadku nieskuteczności leczenia z użyciem GKS zwykle włącza się leki biologiczne (przeciwciał anty-TNF-alfa). W ciężkiej niewydolności oddechowej w przebiegu zaawansowanej sarkoidozy oraz w przypadkach nadciśnienia płucnego rozważa się przeszczepienie płuca. Pacjentom zaleca się wykonywanie badań kontrolnych mających na celu monitorowanie wydolności płuc (spirometria) i RTG klatki piersiowej średnio co pół roku przez pierwsze dwa lata od rozpoznania.

Sarkoidoza - powikłania

Powikłania choroby zależą od tego, które narządy zostały przez nią zajęte. U pacjentów z sarkoidozą może wystąpić: 

  • niewydolność serca, 
  • nadciśnienie płucne, 
  • zaćma i jaskra, 
  • nagła śmierć sercowa, 
  • kamica nerkowa, 
  • wapnica nerek, 
  • moczówka prosta, 
  • niedoczynność nadnerczy i tarczycy, 
  • niewydolność nerek.

CZYTAJ TAKŻE: 

Dlaczego śledziona jest powiększona? Objawy splenomegalii

Najczęstsze choroby autoimmunologiczne

Sposoby na bóle stawów

INTERIA.PL

W serwisie zdrowie.interia.pl dokładamy wszelkich starań, by przekazywać wyłącznie sprawdzone, rzetelne informacje o objawach i profilaktyce chorób, bo wierzymy, że świadomość i wiedza w tym zakresie pomogą dłużej utrzymać dobre zdrowie.
Niniejszy artykuł nie jest jednak poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki i konsultacji z lekarzem lub specjalistą.

Dowiedz się więcej na temat: układ odpornościowy
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL