Co oznaczają pajączki na nogach? Możliwe przyczyny i postępowanie

Pajączki, a tak właściwie wenektazje będące odmianą teleangiektazji, to nic innego jak popękane naczynka krwionośne, które uwidaczniają się jako zaczerwienione rozszerzenia na skórze. Przypominają drobne nitki, niewystające ponad powierzchnię ciała. U niektórych mogą nawet zlewać się, tworząc obraz jednorodnych plam. Występują zwykle na nogach, a dokładniej w okolicach ud, podudzi, pod kolanem czy przy kostce przyśrodkowej. Dla wielu stanowią poważny problem estetyczny, szczególnie w ciepłe dni, kiedy temperatury wymuszają noszenie lekkich i krótkich ubrań odsłaniających ciało. 

Wenektazje dotykają częściej kobiet niż mężczyzn, zwykle między 30. a 50. rokiem życia, chociaż problem może nękać nawet 20-latków. Co ciekawe, ten rodzaj teleangiektazji staje się bardziej widoczny pod wpływem promieniowania słonecznego, mrozu, po intensywnym wysiłku, po spożyciu ostrych pokarmów i alkoholu. 

Mimo że pajączki same w sobie nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia, mogą wskazywać na wiele poważnych chorób.

Jednym z kryteriów podziału teleangiektazji jest czas ich powstawania. Ze względu na niego wyróżniamy pajączki:

• pierwotne - pojawiające się spontanicznie (ich przyczyn upatruje się w predyspozycjach genetycznych, ciąży czy wadach budowy naczyń);
• wtórne - kształtujące się na przestrzeni lat w efekcie narażenia na czynniki zewnętrzne lub jako konsekwencja stosowanego leczenia.

Pajączki można podzielić także, bazując na różnicach w ich kształcie. Wyróżnia się wenektazje: pajączkowate, drzewkowate, rozsiane, liniowe, grupowe, guzkowe i siatkowate.

Pajączki wynikają z zaburzeń w przepływie krwi w kończynach dolnych, co nie bezzasadnie nasuwa skojarzenie z mechanizmem powstawania żylaków, których pojawianie się często poprzedzają. W jaki sposób dochodzi do nieprawidłowości? 

Przede wszystkim wynikają one z problemów dotyczących skurczu i rozkurczu naczyń krwionośnych, ich zmniejszonej elastyczności czy niewydolności zastawek żylnych. Wszystkie wymienione czynniki prowadzą do zastoju krwi w naczyniach, a w konsekwencji do poszerzania się i pękania drobnych naczyń. Co temu sprzyja? Przede wszystkim długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej lub stojącej, starszy wiek, palenie tytoniu, niska aktywność fizyczna, ale i zbyt forsowne treningi, nadmierne spożywanie soli, zbyt długa ekspozycja na światło słoneczne lub promieniowanie UV (np. na plaży czy w solarium) oraz częste przebywanie w wysokich temperaturach (np. w saunie).

Jak już zostało wspomniane, wenektazje mogą być wynikiem chorób i zażywania niektórych grup leków. 

Pajączki występują często u osób:

• zmagających się z marskością wątroby, nadciśnieniem tętniczym, otyłością, zaburzeniami hormonalnymi;
• stosujących glikokortykosteroidy lub doustną antykoncepcję hormonalną.

Warto też pamiętać, że skoro główną przyczyną pajączków jest niewydolność żylna, za czerwonymi nitkami rozsianymi na skórze nóg mogą kryć się wady wrodzone układu krążenia.

Leczenie pajączków na własną rękę nie jest dobrym pomysłem. Może spowodować m.in. przeoczenie choroby, dlatego przed podjęciem się ich usuwania należy koniecznie zgłosić się do lekarza. 

Specjalistą zajmującym się leczeniem tego typu przypadłości jest flebolog. Podczas wizyty lekarz przeprowadza dokładny wywiad z pacjentem i wykonuje USG Doppler żył. 

Do metod walki z pajączkami zalicza się:

• farmakoterapię,
• laseroterapię,
• skleroterapię. 

Co do farmakoterapii, ma ona na celu poprawić krążenie, zmniejszyć przepuszczalność naczyń i wzmocnić ich ściany. W aptekach dostępnych jest wiele preparatów skutecznych w leczeniu pajączków. Zwykle zawierają one w składzie: rutynę, heparynę bądź wyciągi roślinne.  

Laseroterapia polega na naświetlaniu naczynek krwionośnych światłem laserowym. Energia, która się wówczas uwalnia, powoduje zamknięcie ich światła. Pełen efekt zabiegu jest możliwy do zaobserwowania po ok. dwóch miesiącach od jego przeprowadzenia.

Natomiast skleroterapia, potocznie zwana ostrzykiwaniem naczynek, polega na wprowadzeniu do nich preparatu wywołującego kontrolowany stan zapalny, wykrzepianie się krwi i zwłóknienie naczynia, którego następstwem jest jego wchłonięcie przez okoliczne tkanki.

Żeby walczyć z pajączkami w warunkach domowych, warto uzbroić swoją apteczkę w preparaty zawierające witaminy: K, B1, B2 i niacynę. Dobroczynne działanie dla naczynek wykazują ponadto rutyna i ruskogenina. W zwalczaniu pajączków przydatne są zioła zawierające krzemionkę. Należą do nich skrzyp polny i pokrzywa. Pomocne okazuje się również wcieranie w nogi mieszanki wykonanej z witaminy E i oliwy z oliwek.

Jak w przypadku innych dolegliwości, tak i w leczeniu pajączków dobre efekty terapeutyczne daje dbanie o zachowanie zbilansowanej diety, unikanie używek, regularna aktywność fizyczna i prawidłowa ilość snu. Niezwykle istotna jest również profilaktyka przeciwpajączkowa, której założenia to: unikanie zakładania nogi na nogę, unikanie sauny, solarium, gorących kąpieli i pozostawania przez długi czas w jednej pozycji. 

CZYTAJ TAKŻE: 

Nie mają nic wspólnego z wątrobą. To stąd się biorą brązowe plamy na skórze

10 zmian na skórze, których nie wolno ignorować

Naturalne sposoby na przebarwienia na skórze