Nietrzymanie moczu - to nie tylko problem seniorów

Nietrzymanie moczu (inaczej inkontynencja) to mimowolne częściowe lub całkowite opróżnianie pęcherza. Najczęściej występuje u pań w średnim i starszym wieku, jednak badania pokazują, że problem ten może dotyczyć nawet młodych kobiet. Już dziś aż 12 proc. kobiet w wieku 30-39 lat cierpi na inkontynencje, jednak szacuje się, że ich faktyczna liczba może być jeszcze wyższa. 

Wytłumaczenie jest proste. Nietrzymanie moczu jest wstydliwą dolegliwością, której wiele młodych pacjentek nie chce zgłaszać. To duży błąd, ponieważ bagatelizowanie problemu pogłębia problem i utrudnia późniejsze leczenie. Trzeba wiedzieć również, że nietrzymanie moczu nie jest wyłącznie damskim problemem. Inkontynencja bywa bowiem diagnozowana - chociaż stosunkowo rzadko - także u mężczyzn. 

Wyróżnić można kilka rodzajów nietrzymania moczu:

1. Wysiłkowe nietrzymanie moczu - może pojawić się w wyniku intensywnej aktywności fizycznej, ale także z powodu kichania, kaszlu, śmiechu. Cechą charakterystyczną tego rodzaju nietrzymania moczu jest brak parcia. 

2. Naglące nietrzymanie moczu - częściej występuje u mężczyzn. To przede wszystkim częstomocz, nykturia - potrzeba oddawania moczu w nocy, parcia naglące oraz mimowolny wyciek moczu.

3. Mieszane nietrzymanie moczu - to prawdopodobnie najczęstszy rodzaj nietrzymania moczu. Charakteryzuje się połączeniem wysiłkowego i naglącego nietrzymania moczu. 

4. Nietrzymanie moczu z przepełnienia - to sytuacja, w której pęcherz moczowy jest przepełniony i nie jest w stanie dłużej przetrzymywać swojej zawartości.

5. Nietrzymanie moczu na tle neurologicznym - pojawia się w przypadku uszkodzeń mózgu, a także demencji.

6. Kropelkowe nietrzymanie moczu - pojawia się tuż po oddaniu moczu. To potrzeba kolejnej wizyty w toalecie.

Nietrzymanie moczu jest bardzo częstym objawem infekcji układu moczowo-płciowego. W takim wypadku poza inkontynencją pojawić się mogą takie objawy jak swędzenie okolic intymnych, pieczenie lub ból podczas oddawania moczu, krwiomocz, ból brzucha i gorączka. Inną przyczyną jest osłabienie mięśni dna miednicy. To kluczowe mięśnie, które zaciskają cewkę moczową i kontrolują oddawanie moczu. Ryzyko osłabienia mięśni dna miednicy jest znacznie wyższe u kobiet, które mają za sobą naturalne porody. Nietrzymanie moczu może być także związane ze zmianami hormonalnymi. Chodzi przede wszystkim o spadek liczby estrogenów, przez które dochodzić może do zwiotczenia mięśni.

Inne możliwe przyczyny nietrzymania moczu to:

•    choroba Alzheimera,
•    stwardnienie rozsiane,
•    cukrzyca,
•    częste zaparcia,
•    przewlekłe choroby, którym towarzyszy kaszel,
•    choroba Parkinsona,
•    Zespół Ehlersa-Danlosa,
•    otyłość,
•    nadużywanie alkoholu,
•    praca fizyczna lub intensywny wysiłek fizyczny,
•    nadużywanie środków moczopędnych,
•    demencja.

W przypadku, gdy inkontynencja wynika z infekcji układu moczowo-płciowego pacjentowi podaje się antybiotyki lub/i leki objawowe. W pozostałych przypadkach leczenie zależy od przyczyny problemu. Wyróżnić można zarówno leczenie farmakologiczne (m.in. leki antycholinergiczne - oksybutynina, tolterodyna, darifenacyna i solifenacyna, a także resiniferatoksyny oraz kapsaicyna) oraz operacyjne. 

Najbardziej skuteczne zabiegi to operacja pętlowa (polega na utworzeniu podparcia dla szyi i cewki), operacja metodą Burcha (polega na podwieszeniu tkanek sklepień pochwy do więzadeł biodrowo-grzebieniowych) oraz wszczepienie sztucznego zwieracza cewki moczowej, który pozwala samodzielnie kontrolować mocz. Ważnym uzupełnieniem leczenia nietrzymania moczu (zwłaszcza dla kobiet) są samodzielne ćwiczenia - przede wszystkim mięśnia Kegla.

Aleksandra Chruścielewska

Zobacz także:

Kolor moczu, który świadczy o nowotworze. Wiedziałeś o tym?

Badanie ogólne moczu - jak interpretować wyniki?

Jak się przygotować do badania moczu?

Przewijanie osób dorosłych - w Polsce pojawiły się już... komfortki! Wiesz, co to jest?