Bliskowschodnia przyprawa na płaski brzuch i smukłą talię. Stosuj też na infekcję i problemy trawienne

Kmin rzymski, czyli Cuminum cyminum, to jednoroczna roślina z rodziny selerowatych. Pochodzi z Egiptu, ale dzięki swoim cennym właściwościom doceniono go również w europejskiej kuchni oraz ziołolecznictwie. Nadaje potrawom wyrazistości, a także

Uprawia się go głównie w Indiach, Chile, Turcji, Chinach oraz Maroku. Kwiaty są niewielkich rozmiarów, a wewnątrz ich owoców kryją się nasionka, wykorzystywane w celach kulinarnych oraz leczniczych. 

Łatwo pomylić je z nasionami kopru włoskiego (fenkułu) lub popularniejszego w Polsce kminku. Jednak aromat kuminu jest zdecydowanie inny, bardziej orzechowy i korzenny. Kto raz spróbuje - już nigdy się nie pomyli.

Kumin wykazuje liczne właściwości lecznicze, korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego i metabolizm, zapobiega osteoporozie, wzmacnia oczy i usprawnia działanie mózgu. 

Zdrowotne działanie kryje się przede wszystkim w zawartych w nasionach  olejkach eterycznych. 
Przyprawa jest też źródłem witamin, głównie A i B. Prócz nich w kminie rzymskim znajdziemy także niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu pierwiastki, takie jak:

• wapń,
• mangan,
• fosfor,
• żelazo.

Ze względu na działanie przeciwzapalne, kumin poleca się stosowanie go podczas przeziębienia oraz grypy. Ziarna łagodzą chrypkę oraz wspomagają leczenie bólu gardła. 

Przyprawa doskonale reguluje pracę układu pokarmowego, likwidując kolki i wzdęcia, a także przeciwdziałając biegunkom, niestrawności oraz porannym mdłościom w okresie ciąży. Nasiona kminu rzymskiego można zaparzyć i wypić jako remedium na niestrawność, przyniesie ulgę po ciężkim i tłustym posiłku. 

Kumin stosuje się w medycynie naturalnej oraz ziołolecznictwie dla oczyszczenia organizmu z toksyn. 

Badania wykazały ponadto, że kmin rzymski odpowiada za obniżenie stężenia szkodliwego cholesterolu LDL oraz trójglicerydów we krwi. Zauważono również, że zwiększa poziom dobrego cholesterolu HDL, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów z miażdżycą.

Dodanie odrobiny tej przyprawy do potraw pomaga polepszyć samopoczucie, korzystnie wpływa na nastrój i relaksuje. 

Kmin rzymski poleca się go szczególnie kobietom, gdyż włączony do jadłospisu sprzyja usystematyzowaniu cyklu miesiączkowego.

Związki zawarte w nasionach kuminu działają przeciwgrzybiczo oraz antybakteryjnie. Hamują rozwój bakterii Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych. Ekstrakty z kminu można stosować zewnętrznie, do leczenia infekcji skórnych. Kumin wykorzystuje się także jako składnik kremów, balsamów oraz perfum.

Jak podkreślają dietetycy, żeby schudnąć, trzeba ograniczyć ilość przyjmowanych kalorii - tzn. jeść mniej niż spalamy, odżywiając się poniżej zapotrzebowania kalorycznego. Jednak wiele osób mimo deficytu kalorycznego chudnie bardzo opornie. Stać za tym może m.in. spowolniony proces spalania cukrów, niewrażliwość komórek ciała na insulinę (insulinooporność) lub inne zaburzenia metaboliczne i hormonalne. W nierównej walce o szczuplejszą talię sprzymierzeńcem może być m.in. kmin rzymski.

Kumin ma zdolność regulowania poziomu glukozy we krwi. Dzieje się to za sprawą kuminolu oraz kuminaldehydu, które stymulują trzustkę do wydzielania insuliny. Hormon ten odgrywa kluczową rolę w procesie metabolizowania węglowodanów. Odpowiada także za transport glukozy do wnętrza komórek, a to obniża jej stężenie.

Ze względu na przyspieszanie procesu trawienia i łagodzenie wzdęć, kumin jest też potrawą zalecaną w tzw diecie na płaski brzuch. Jego regularne spożywanie pomaga poczuć się lepiej i regularnie się wypróżniać, co ma niebagatelne znaczenie w procesie odchudzania. 

Kmin to aromatyczna i pikantna przyprawa, którą wyróżnia lekko korzenny posmak. Znajdziemy go w formie zmielonej lub pod postacią świeżych ziaren. W sklepach kumin dostępny jest samodzielnie, lub jako jeden z głównych składników mieszanek przypraw charakterystycznych dla kuchni indyjskiej, np. garam masali oraz curry.

Do czego stosować kumin? Nie ma bez niego bliskowschodnich przysmaków takich jak szakszuka (jajka duszone w sosie pomidorowym) lub hummus (pasta z ciecierzycy). Przyprawa nada się do dań mięsnych i rybnych, gulaszów, zup oraz chlebów i ciast. Poleca się łączenie go z potrawami przygotowywanymi na bazie nasion strączkowych, warzyw kapustnych oraz kaszy i ryżu. 

CZYTAJ TAKŻE: 

Orientalna mieszanka przypraw podręcająca metabolizm. Czym jest i jak działa garam masala?

Od tygodnia piję czarnuszkę. Oto co mi to dało

Herbata z anyżu i imbiru - najlepsza na przeziębienie