Wygrywa z owsianką. Jedz na śniadanie, a zapewnisz sobie solidną dawkę białka, wapnia i żelaza

Już w nazwie dania kryje się wskazówka, z czym mamy do czynienia. Nazwa amarantusianka (czasem występuje jako amarantusanka) to połączenie dwóch słów: w pierwszym członie mamy amarantus - jedno z popularniejszych tzw. zbóż rzekomych (pseudozbóż), a w drugim uwielbianą przez Polaków opcję śniadaniową, czyli owsiankę. Głównym składnikiem dania jest oczywiście amarantus, a przygotowuje się je podobnie jak owsiankę czy jaglankę. To idealny wybór na śniadanie. Między innymi dlatego, że wartość odżywcza amarantusa znacznie przewyższa inne zboża, w tym powszechnie spożywaną pszenicę czy żyto.

Jak już wspomnieliśmy, amarantus (zwany też szarłatem) zaliczany jest do grupy zbóż rzekomych, inaczej pseudozbóż. To rośliny, które nie są trawami i nie muszą być bliżej spokrewnione pomiędzy sobą, a które łączy wytwarzanie podobnych do ziaren zbóż, bogatych w skrobię nasion. Można je mleć na mąkę lub wykorzystywać w inny sposób. Obok amarantusa zbożem rzekomym jest np. komosa ryżowa czy gryka zwyczajna.

Amarantus jest rośliną znaną od ponad 4 tys. lat. Należał do podstawowych roślin uprawnych Inków i Azteków. Dlaczego warto po niego sięgać?

Amarantus jest świetnym źródłem dobrze przyswajalnego białka, co szczególnie powinno zainteresować wegetarian i wegan. Pomimo pochodzenia roślinnego dostarcza pełnowartościowe białko posiadające wszystkie niezbędne dla funkcjonowania organizmu aminokwasy egzogenne. Nie zawiera glutenu, dlatego może być spożywany przez osoby z celiakią, alergią na gluten oraz nadwrażliwością na gluten.

Amarantus to także dobre źródło błonnika. Dostarcza też sporo nienasyconych kwasów tłuszczowych, które obniżają poziom cholesterolu. Pełno w nim wapnia (ma dużo więcej wapnia niż mleko) i żelaza (jest najlepszym roślinnym źródłem żelaza). Poza tym jest źródłem potasu, fosforu, cynku, magnezu, a także witamin antyoksydacyjnych A, C i E.

Amarantus jest dobrym źródłem prozdrowotnych przeciwutleniaczy. To naturalna broń w walce z wolnymi rodnikami. Istotną substancją o właściwościach antyoksydacyjnych jest m.in. skwalen. Opóźnia on procesy starzenia się organizmu. Ma też właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwalergiczne, a także zwiększające odporność organizmu.

Amarantus obniża poziom cholesterolu. Przeciwdziała rozwojowi miażdżycy oraz innym chorobom układu krążenia. Jedno badanie na zwierzętach wykazało, że dieta zawierająca amarantus obniżała poziom cholesterolu całkowitego nawet o 30 proc., a "złego" cholesterolu nawet o 70 proc.

Obecny w amarantusie błonnik jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego. Błonnik reguluje motorykę oraz przyspiesza pasaż jelitowy, zapobiegając zaparciom. Za jego sprawą, a także za sprawą białka, amarantus może pomóc w odchudzaniu. Ze względu na dużą zawartość żelaza jest polecany osobom zmagającym się z anemią, a także kobietom w ciąży i osobom starszym.

Jest wiele sposobów przygotowania amarantusianki. Oto jeden z nich, na więcej niż jedną porcję. Proporcje będą idealne na śniadanie dla dwóch osób.

Potrzebujesz:

• 100 g nasion amarantusa,
• 1,5 szklanki wody, mleka lub napoju roślinnego,
• ulubionych owoców, np. banana, malin, borówek,
• garści orzechów - np. włoskich, laskowych lub orzechów nerkowca,
• syropu daktylowego (do smaku).

Ziarna amarantusa opłucz pod wodą (na bardzo gęstym sicie), potem upraż na patelni. Kolejnym krokiem jest zalanie ziaren, np. mlekiem, i gotowanie przez 15 minut, na małym ogniu. Podczas gotowania możesz dodać słodkiego syropu, np. daktylowego, do smaku. Amarantusiankę podawaj z ulubionymi owocami i orzechami.

CZYTAJ TAKŻE: 

Zrób owsiankę dzień wcześniej i włóż do lodówki. Efekt i działanie cię zaskoczą

Dodaj łyżeczkę do owsianki. Podziała przeciwzapalnie, zahamuje podjadanie i wyrzuty cukru

Co na śniadanie bez chleba? Jedz tak, żeby schudnąć i pokonać insulinooporność