Zupa - samo zdrowie, ale nie dla każdego. Te osoby nie mogą jeść szczawiu
W PRL-u się nią zajadaliśmy. Choć uważana jest za danie ubogich, zupa szczawiowa wraca dziś do łask i kart nawet eleganckich restauracji. I dobrze, bo jest bardzo bogata w witaminy. Taki zestaw cennych składników trudno znaleźć gdzie indziej, warto więc wybrać się na łąkę i narwać szczawiu, lub kupić go na targu, jak szpinak czy czosnek niedzwiedzi - w pęczkach. Szczaw, mimo swoich wielu zalet nie jest jednak polecany wszystkim. Jakie schorzenia i dolegliwości są przeciwwskazaniami do jedzenia zupy szczawiowej? Sprawdź.
Szczaw zwyczajny rośnie niemal na całym świecie. W medycynie ludowej ta roślina wykorzystywana była już w średniowieczu. Badania naukowe tylko potwierdziły jej doskonały wpływ na zdrowie. Szczaw zwyczajny ma właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Wynika to z zawartości witaminy C i E. Dzięki temu zupa szczawiowa wspiera naszą odporność i serce. Również magnez i potas mają swój udział we wspomaganiu układu krwionośnego poprzez regulację ciśnienia krwi. Wysoka zawartość żelaza sprawia, że szczaw ma właściwości krwiotwórcze, magnez wspiera budowę mięśni. Kwas szczawiowy zawarty w tej roślinie wspomaga wydzielanie soków trawiennych, usuwa też z organizmu toksyny, ma również właściwości moczopędne.
Szczaw jest niskokaloryczny, w 100 gramach zmielonej rośliny jest zaledwie 27 kalorii. Sprawia to, że jego dodatek do obiadu będzie nietuczącym pociskiem zdrowotnym. Jego indeks glikemiczny wynosi 15 IG, jest więc również bardzo niski. Czyni to ze szczawiu potrawę idealną dla osób na diecie, również diabetycznej. To jeden z tych produktów, które pacjenci chorujący na cukrzycę mogą spożywać bez żadnych ograniczeń.
Oczywiście zupa szczawiowa będzie miała więcej kalorii, jeśli dodamy do niej śmietany. Jednak tego dodatku nie warto pomijać - obecność wapnia łagodzi nieco działanie szczawianów, co jest ważne dla osób o wrażliwym układzie pokarmowym lub z chorymi nerkami.
Liczne właściwości zdrowotne szczawiu nie sprawiają niestety, że to potrawa odpowiednia dla wszystkich. Kto nie może jeść szczawiu? Przede wszystkim osoby mające problemy z kamieniami nerkowymi czy piaskiem w przewodzie moczowym. Szczawiany odkładają się w drogach moczowych, tworząc złogi prowadzące do kamicy nerkowej.
Przeciwwskazaniem do spożywania szczawiu są też choroby układu pokarmowego, takie jak wrzody czy refluks. Kwas szczawiowy może nasilić objawy tych schorzeń. Szczaw to danie pełne paradoksów: z jednej strony zawiera żelazo, magnez i wapń, a z drugiej strony - szczawiany, które ograniczają wchłanianie tych minerałów.
Szczególnie ostrożnie powinny do niego podchodzić również osoby cierpiące na dnę moczanową czy reumatoidalne zapalenie stawów. Kwas szczawiowy podnosi poziom kwasu moczowego w organizmie, co w przypadku tych chorób przyniesie bolesne skutki.
Co zrobić, by cieszyć się smakiem zupy szczawiowej mimo obaw o zdrowie nerek, żołądka lub stawów? Zupa szczawiowa nie bez powodu serwowana jest zwykle z jajkiem i śmietaną. Wapń zawarty w jajach i nabiale pomaga neutralizować kwas szczawiowy - w takim połączeniu staje się on zatem dużo bezpieczniejszy.
Czytaj też:
Najzdrowszy wiosenny sok. Dostarcza żelaza, działa moczopędnie, zbija ciśnienie
Sezonowe polskie superfoods. Gęsta i aromatyczna zupa z młodej botwinki
