Piegi - skąd się biorą i co oznaczają?
Piegi kiedyś traktowane były jako defekt kosmetyczny. Dziś niewielkie plamki na skórze są coraz bardziej pożądane, dlatego niektóre kobiety decydują się nawet na samodzielne dorysowanie ich na twarzy. Co należy wiedzieć o piegach? Jak powstają? Które osoby najbardziej narażone są na występowanie piegów? Czy w ich przypadku skuteczne są domowe sposoby? Sprawdź!
Piegi to niewielkie (1-5 mm) plamki na skórze. Mogą przybierać różne zabarwienie, od lekko pomarańczowego aż po ciemnobrązowe. Najczęściej występują na twarzy, zwłaszcza na nosie, policzkach i czole, a także na plecach, ramionach i barkach. Nie znajdziemy ich na dłoniach i stopach.
Należy pamiętać o tym, aby nie mylić piegów z pieprzykami. Piegi nie wystają ponad skórę i nie mogą przekształcić się w zmianę nowotworową.
Kiedyś piegi traktowano jako pewnego rodzaju defekt kosmetyczny, jednak dziś sytuacja wygląda zupełnie inaczej i charakterystyczne plamki na twarzy są coraz bardziej pożądane. Niektóre kobiety decydują się nawet na samodzielne namalowanie ich na skórze, np. brązową henną, kredką do oczu czy cieniem do powiek. Najbardziej znanymi posiadaczkami piegów są m.in. Emma Watson i Emma Stone. W Polsce pięknymi piegami pochwalić się mogą z kolei Olga Frycz i Katarzyna Dowbor.
Obecność piegów związana jest bezpośrednio z nadprodukcją melatoniny. Ta z kolei wynikać może m.in. z problemów hormonalnych, stanów zapalnych skóry czy chorób wątroby. Należy wiedzieć również, że przyśpieszenie syntezy melaniny powoduje także promieniowanie słoneczne. Piegi bardzo często pojawiają się więc u osób, które nie zabezpieczają skóry kremami z filtrem UVA/UVB. Ze względu na związek piegów z promieniowaniem możemy mówić również o sezonowości. Piegi bardzo często pojawiają się wiosną i latem, gdy narażeni jesteśmy na najsilniejsze promieniowanie.
Poza wyszczególnionymi wyżej przyczynami wyróżnić można również pewne czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia piegów. To przede wszystkim jasna cera, włosy w kolorze rudym lub blond, urazy skóry, choroba Hashimoto i inne zaburzenia endokrynologiczne, niewydolność nerek, choroby nowotworowe i choroby skóry, np. atopowe zapalenie skóry. Piegi powstawać mogą również w wyniku długotrwałego przyjmowania niektórych leków. Chodzi przede wszystkim o barbiturany, salicylany i sulfonamidy.
Piegi mogą mieć także podłoże genetyczne. Należy jednak pamiętać, że nie pojawiają się u noworodków i małych dzieci, ponieważ ich skóra nie jest jeszcze w stanie wytworzyć aż tak dużej ilości melaniny. Pierwsze plamki zaobserwować można zwykle dopiero w okolicy trzeciego roku życia.
Zdarza się, że piegi (zwłaszcza sezonowe) znikają samoistnie. Cerę rozjaśnić może również odpowiednia pielęgnacja. Warto postawić na kosmetyki zawierające takie składniki jak m.in. kwas azaleinowy, kwas glikolowy, kwas fitowy, kwas kojowy i witaminę C. Pomóc mogą również tzw. domowe sposoby na przebarwienia. Można wykorzystać do tego np. sok z cytryny, pietruszkę, rumianek czy świeże ogórki. Należy jednak pamiętać, że żadna z opisywanych wyżej metod nie pomoże w 100 proc. pozbyć się piegów. Jeżeli zależy nam na całkowitym wyeliminowaniu problemu, należy zgłosić się do kosmetologa lub lekarza wykonującego zabiegi medycyny estetycznej.
W przypadku chęci zlikwidowania piegów warto rozważyć takie zabiegi jak terapia depigmentacyjna, peeling medyczny (np. z kwasu migdałowego, mlekowego i glikolowego) i krioterapia. Za najskuteczniejszą metodę walki z piegami uważa się z kolei laserowe usuwanie przebarwień. To bezpieczny i bezbolesny sposób na pozbycie się piegów. Niestety, nie należy do najtańszych. Cena jednego zabiegu zaczyna się zwykle od 400-500 zł. Dla widocznych efektów konieczne może być jednak wykonanie kilku, nawet 5-6, zabiegów. To znacznie zwiększa koszty.
Warto pamiętać, że łatwiejsze od walki z piegami jest zapobieganie przebarwieniom. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia piegów, przede wszystkim należy dobrze zabezpieczać twarz przed słońcem. W tym celu konieczne jest całoroczne stosowanie kremów z wysokim filtrem UVA/UVB. Wiele osób pamięta o tym wyłącznie latem i wiosną, co jest dużym błędem. Nasza skóra narażona jest na promienie słoneczne przez cały rok.
CZYTAJ TAKŻE:
Sześć złotych zasad ochrony przed czerniakiem
