Wydają się niegroźne. Z tymi objawami udaj się do otolaryngologa
Otolaryngologia to, jak mogłoby się wydawać, dość wąska dziedzina medycyny. Jednak nic bardziej mylnego. W kompetencjach lekarzy o tej specjalizacji leży diagnozowanie i leczenie wielu problemów zdrowotnych, począwszy od dolegliwości takich jak chrapanie czy nieżyt nosa, przez przewlekłe zapalenia, przerost migdałków i zaburzenia słuchu, aż po nowotwory głowy i szyi. Zastanawiasz się, czy potrzebujesz pomocy otolaryngologa? Odpowiadamy na najważniejsze pytania.
Otolaryngolog to lekarz, który ukończył specjalizację z otolaryngologii. W swojej praktyce zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem chorób jamy ustnej, gardła, krtani, uszu, a także nosa i zatok przynosowych. Najczęściej zgłaszają się do niego pacjenci cierpiący z powodu infekcji, problemów z głosem lub słuchem, a także ci, u których istnieje podejrzenie chorób onkologicznych w okolicy głowy i szyi.
Wśród schorzeń typowo otolaryngologicznych wymienia się np.:
- ostre i przewlekłe stany zapalne ucha środkowego,
- zakażenia ucha zewnętrznego,
- zapalenie gardła, krtani, nagłośni,
- nieżyt nosa i zapalenie zatok,
- zaburzenia słuchu spowodowane przez zaleganie woskowiny lub nieprawidłowości wynikające z wieku, kłopoty z głosem,
- wszelkie urazy ucha - mechaniczne, akustyczne, termiczne, ciśnieniowe,
- polipy nosa,
- bezdech senny,
- zapalenie błędnika,
- przerost migdałków lub ropień okołomigdałkowy,
- kamicę i guzy ślinianek.
Wizyta w gabinecie otolaryngologa zazwyczaj zaczyna się od zebrania wywiadu z pacjentem. Lekarz pyta o obecne dolegliwości, ich charakter, zmienność i długość trwania. Następnie pacjent proszony jest o udzielenie informacji na temat ogólnego stanu zdrowia, chorób towarzyszących (jeśli istnieją), przyjmowanych leków, historii chorób w rodzinie, alergii i warunków socjalno-bytowych. Oczywiście każdy specjalista może zbierać wywiad w odmienny sposób, dlatego nie należy się przejmować, jeśli niektóre z pytań nie zostaną zadane lub część odpowiedzi będzie wymagała pogłębienia. Wszystko po to, by już podczas rozmowy dokonać wstępnej diagnostyki różnicowej.
Na dalszym etapie wizyty lekarz przechodzi do badania fizykalnego: sprawdza wielkość węzłów chłonnych, osłuchuje klatkę piersiową, zagląda w gardło i uszy. Te ostatnie bada się przy użyciu otoskopu, czyli specjalnego urządzenia służącego do uwidaczniania błony bębenkowej i zewnętrznego przewodu słuchowego. Później lekarz stawia rozpoznanie lub zleca dodatkowe badania i konsultacje.
Do badań, na które kieruje pacjentów lekarz otolaryngolog, należą przede wszystkim:
- badania obrazowe: RTG, tomografia, rezonans magnetyczny, USG węzłów chłonnych;
- badanie słuchu, tj. audiometria impedancyjna, otoemisja akustyczna;
- badanie snu, jeśli pacjent zgłasza się z powodu chrapania lub podejrzenia bezdechu sennego;
- badanie histopatologiczne w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej.
Część dolegliwości laryngologicznych dość łatwo da się powiązać z tym, że problem leży w jamie ustnej, gardle, krtani, uszach lub nosie i zatokach. Należą do nich np. chrapanie, upośledzenie słuchu, szumy uszne, bóle uszu, chrypka, zmiany głosu, krwawienia z nosa. Do mniej oczywistych symptomów zalicza się: trudności w połykaniu pokarmów, zaburzenia smaku i węchu, bóle i zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Nie sposób wymienić wszystkich objawów, które powinny być wskazaniem do wizyty u specjalisty. Po prostu, jeśli czujesz, że twoje ciało daje ci niepokojące sygnały - nie zwlekaj i udaj się do lekarza.
Pacjenci, którzy chcą skorzystać ze świadczeń medycznych bezpłatnie, tj. w ramach NFZ, muszą posiadać ważne skierowanie do specjalisty. Wystawia je lekarz rodzinny w trakcie konsultacji (ostatnio możliwe jest to także podczas konsultacji online lub teleporady). Czas oczekiwania na wizytę uzależniony jest od danego ośrodka. Jeśli problem jest pilny, można zdecydować się na wizytę prywatną, a jeśli występuje bezpośrednie zagrożenie zdrowia, należy udać się na SOR.
Wszystko zależy od tego, jakie będzie ostateczne rozpoznanie. Lekarz może przepisać antybiotyk, środki działające objawowo albo skierować pacjenta na zabieg operacyjny.
Do najczęściej wykonywanych interwencji zalicza się:
- operacje nosa, np. plastykę przegrody nosowej albo usunięcie polipów nosa;
- operacje uszu przy przewlekłych zapaleniach, niedosłuchu, nowotworach czy osteosklerozie;
- operacje zatok przynosowych, kiedy występują ostre lub przewlekłe stany zapalne;
- zabiegi mające na celu usunięcie przerośniętych migdałków;
- operacje nowotworów gardła.
CZYTAJ TAKŻE:
Korzyści zdrowotne z inhalacji solankowej. Oddychaj w tężni lub w domu
Najgorsza pozycja do spania. Utrudnia pracę narządów wewnętrznych, obciąża kręgosłup
Kiedy USG, kiedy tomograf, a kiedy rezonans? Różne wskazania do wykonania badań obrazowych