Blado-sine palce, zimne ręce i stopy. Przyczyną objaw Raynauda
Pod wpływem niskiej temperatury nasze ciało uruchamia reakcje obronne, które nie pozwalają na wychłodzenie organizmu. Dochodzi do kurczenia mięśni pod mieszkami włosowymi, co powoduje ich uwypuklenie. Zmniejsza się również krążenie krwi w kończynach górnych i dolnych, ponieważ dochodzi do centralizacji, by wychłodzeniu nie uległy główne narządy wewnętrzne. Na skutek zimna dochodzi również do innych zmian, w tym do objawu Raynauda. Czym jest, jak się objawia i kiedy stanowi największy problem?
W zależności do czasu ekspozycji na zimno oraz od tego, w jak niskich temperaturach przebywa nasz organizm, wyspecjalizował on wiele mechanizmów obronnych, by nie dopuścić do hipotermii.
W pierwszej fazie reakcji na chłód, organizm reaguje gęsią skórką, drętwieniem kończyn i dreszczami. Dochodzi do centralizacji krwi w najważniejszych narządach wewnętrznych, a dreszcze mają za zadanie podnieść temperaturę ciała na skutek ich mimowolnych skurczów.
W drugiej fazie, kiedy organizm jest dłużej wystawiony na zimno, pojawia się osłabienie kondycji ruchowej oraz spowolnienie motoryki ciała. Zadaniem organizmu jest wówczas nie wytracać energii poprzez ruch, a gromadzić ją wewnątrz ciała.
W trzeciej fazie, jeśli dojdzie do hipotermii a temperatura ciała spadnie poniżej 32 stopni Celsjusza, potrzebna jest niezwłoczna pomoc medyczna, by w sposób bezpieczny i stopniowy podnieść temperaturę głęboką. Dochodzi wówczas do wielu zagrażających życiu procesów wewnątrz organizmu.
W wyniku zimna u niektórych osób dochodzi do zblednięcia, zasinienia a następnie zaczerwienienia rąk i stóp. Jest to wynik gwałtownego skurczu małych tętniczek, a następnie ich rozkurczu. Objaw ten najczęściej występuje u kobiet i stwierdzany jest u około 20 proc., w porównaniu do mężczyzn, u których występuje wśród 12 proc.
Objaw pojawia się na skutek zmiany temperatury, lecz nie musi być to znacząca różnica. Wystarczy, że chory wyjdzie na chłodniejsze powietrze lub do klimatyzowanego pomieszczenia. Początkowo skóra blednie w miejscu, w którym występuje objaw Raynauda, następnie sinieje, aż w końcu ulega uciepleniu i czerwienieje.
Oprócz rąk i nóg, objaw Raynauda może występować na uszach, nosie ale również brodawkach sutkowych. Objaw na sutkach może ujawnić się dopiero w trakcie ciąży oraz karmienia piersią i jest to spowodowane zwiększeniem produkcji estrogenów.
W trakcie karmienia piersią ujawnienie się objawu Raynauda może przysporzyć wiele trudności młodej mamie oraz bólu. Na skutek zmiany temperatury po odsłonięciu piersi do karmienia, noszenia wilgotnych od mleka biustonoszy, brodawka sutkowa robi się blada i bardzo bolesna. Powoduje to problemy z karmieniem z powodu dyskomfortu mamy i nierzadko bywa nawet powodem odstawienia niemowlęcia od piersi.
Niezwykle istotne dla mamy karmiącej jest, by tuż przed karmieniem, ogrzać brodawkę sutkową, by zmniejszyć różnicę temperatury między otoczeniem a wnętrzem jamy ustnej dziecka. Po karmieniu warto nałożyć lanolinę na brodawkę oraz szczelnie okryć piersi. Kobiety zmagające się z objawem Raynauda powinny pamiętać o regularnej wymianie wkładek laktacyjnych i noszeniu zawsze suchego biustonosza.
W przypadku zdiagnozowania objawu Raynauda zaleca się mamie karmiącej konsultację z doradczynią laktacyjną, by wyeliminować inne, ewentualne przyczyny bólowe związane z karmieniem piersią.
W przypadku obserwacji symptomów przypominających objaw Raynauda, należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym, a następnie specjalistą chorób naczyń lub dermatologiem, by wykonać badania potwierdzające lub wykluczające choroby naczyń lub inne, którym mogą towarzyszyć objawy ze strony układu krwionośnego.
Pierwotna postać choroby nie zagraża zdrowiu ani życiu i najczęściej wywołana jest silnym stresem czy reakcją na zimno. Profilaktycznie należy zatem unikać niskich temperatur, w chłodne dni wkładać rękawiczki oraz dbać o prawidłową sylwetkę, ponieważ zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie szyjnym mogą nasilać objaw Raynauda.
Ostry przebieg objawów może z kolei powodować rany na opuszkach palców, które są wynikiem trwałego niedokrwienia. Ponadto chorym towarzyszyć może wzmożona potliwość rąk. Nasilone, długo trwające objawy mogą zostać zakwalifikowane do wykonania sympatektomii - przecięcia nerwów współczulnych w klatce piersiowej.
CZYTAJ TAKŻE:
