Ropień mózgu. Nieleczone infekcje dają groźne powikłanie
Kiedy pojawia się choroba, w dużej mierze dążymy do leczenia objawów. Jeśli pojawia się ból, korzystamy ze środków przeciwbólowych. Kiedy walczymy z przeziębieniem, sięgamy po leki, które obniżają gorączkę i pomagają zwalczyć katar i kaszel. Istotne jest jednak, by poznać przyczynę choroby, bowiem zakażenia, zwłaszcza bakteryjne, mogą prowadzić do groźnych powikłań m.in. ropnia mózgu. Czym jest i jak się objawia? Jakie konsekwencje niesie zakażenie ośrodkowego układu nerwowego?
Ropień mózgu jest zapaleniem ośrodkowego układu nerwowego charakteryzującym się wyodrębnionym skupiskiem ropy w strukturze mózgu. Zazwyczaj ropa gromadzi w przestrzeni podtwardówkowej i daje objawy neurologiczne. Ropień mózgu występuje na skutek niewyleczonego zakażenia bakteryjnego i jest stanem zagrażającym życiu.
Ropień mózgu jest wynikiem zakażenia bakteryjnego, które pierwotnie wywołuje m.in. ropne zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, sepsa. Za ropień mózgu może również odpowiadać silny proces zapalny w tkankach okołowierzchołkowych zęba. Jeżeli w przebiegu zakażenia nie doszło do prawidłowego leczenia poprzez wdrożenie antybiotykoterapii, bakterie dostają się do krwi i układem krwionośnym mogą doprowadzić do zasiedlenia bakterii w mózgu, wywołując ropnia.
Bakterie odpowiedzialne za ropnia mózgu, to zazwyczaj paciorkowce, gronkowiec złocisty oraz pałeczka ropy błękitnej.
Ropień mózgu występuje rzadko, ale jeśli już, to śmiertelność wynosi 5-20 proc., jest zatem bardzo niebezpieczny. Podatność na występowanie ropnia jest uzależniona od innych chorób współistniejących u pacjenta, a wśród najgroźniejszych zalicza się:
- cukrzycę,
- wady serca,
- alkoholizm,
- niewydolność nerek,
- ropne zapalenie zatok,
- ropne zapalenie ucha,
- obniżenie odporności.
W przypadku zakażenia bakteryjnego np. ucha czy zatok lub na skutek urazu głowy dochodzi do namnożenia bakterii. Wraz z krwią przedostają się one do mózgu, w którym dochodzi do nagromadzenia ropy oraz rozwoju stanu zapalnego w tkance mózgu. Daje to objawy ze stronu układu immunologicznego oraz nerwowego. Ogólne objawy ropnia to:
- gorączka,
- bóle głowy,
- nudności,
- wymioty,
- senność.
Do ogniskowych objawów neurologicznych należą niedowłady kończyn dolnych lub górnych, pacjenci mogą mieć zaburzenie czucie oraz odczuwalną sztywność karku. W przebiegu ropnia mogą wystąpić drgawki i dreszcze.
Aby potwierdzić diagnozę ropnia mózgu, bardzo ważny jest wywiad przeprowadzony przez lekarza. Należy określić, czy wystąpiło zakażenie bakteryjne, które mogło doprowadzić do ropnia. Istotne jest, czy pacjent przeszedł poważny uraz głowy, mogący wpłynąć na rozwój zakażenia w obrębie mózgu. Kluczową informacją są choroby obciążające: cukrzyca, wady serca, zapalenie płuc, infekcje uszu czy zatok.
Poza tym należy, jeśli występują objawy neurologiczne, należy wykonać tomografię komputerową. W obrazie TK ropień daje obraz pierścienia, w którym znajduję się ciemniejszy obszar tkanki mózgu. Lekarze zlecają również wykonanie badania CRP oraz OB.
Ropień mózgu jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu. Wymaga interwencji neurochirurgicznej, a operacja polega na inwazyjnym opróżnieniu ropnia z tkanki mózgowej. Oprócz operacji, pacjent otrzymuje antybiotyki drogą dożylną oraz leki, które mają zapobiec rozwojowi obrzęku mózgu. Dodatkowo stosuje się leki przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe.
Powikłania ropnia są uzależnione od stopnia uszkodzenia mózgu, do jakiego mogło dojść na skutek wytworzenia się go. Do trwałych powikłań należy padaczka (zwłaszcza, jeśli ropień wykształcił się w części czołowej), uszkodzenie słuchu, napady drgawkowe lub niedowłady. Odnotowuje się również upośledzenie umysłowe oraz zaburzenia mowy. Aż 70 proc. chorych na ropnia nie ma widocznych następstw choroby, chociaż jeszcze 40 lat temu odsetek ten wynosił zaledwie 30 proc.
Aby uchronić się od ropnia mózgu, zawsze należy prawidłowo leczyć zakażenia bakteryjne wewnątrz organizmu. Istotne jest, by w przypadku bólu zęba lub infekcji związanych z uzębieniem - jak najszybciej zgłosić się do stomatologa, celem leczenia. Jeśli choroba pojawia się w obrębie zatok czy uszu, każdorazowo przy infekcji bakteryjnej należy konsultować się z lekarzem, by dobrał odpowiedni antybiotyk.
Należy pamiętać, że w przypadku zakażenia bakteryjnego, lekarz powinien skierować pacjenta na antybiogram - na podstawie pobranego materiału (np. wymaz z nosa czy gardła) sprawdza się, jakimi bakteriami pacjent jest zarażony oraz bada się, na jakie antybiotyki są oporne. Tylko takie badanie pozwoli wdrożyć odpowiedni antybiotyk, który szybko zwalczy bakterie w organizmie.
CZYTAJ TAKŻE:
Ponad sto przypadków guza mózgu wśród uczniów z jednej szkoły
