Poprawisz pracę jelit, zredukujesz stres i wzmocnisz kręgosłup. Bez wysiłku i leków
W sytuacji stresowej organizm człowieka reaguje w taki sposób, jakby przygotowywał się do walki lub ucieczki. Odczuwalne jest szybsze bicie serca, przyspieszony oddech, zwiększa się potliwość oraz wzrasta temperatura ciała. W silnym stresie trudno opanować emocje i racjonalnie myśleć, a sposób powtarzany od lat: „oddychaj głęboko”, jest największym mitem związanym z techniką oddychania. Jak oddychać, by szybko ukoić nerwy i uspokoić ciało? Odpowiadamy.
Oddech kontrolowany jest przez ośrodkowy układ nerwowy (OUN) oraz inne struktury obwodowe. Ośrodek oddechowy zlokalizowany jest w rdzeniu przedłużonym i podzielony jest na części wdechowe i wydechowe. Proces oddychania następuje na skutek przekazywania impulsów między częścią wdechową a wydechową, z czego to ośrodek wydechowy hamuje działanie ośrodka wdechowego.
Ośrodek oddechowy pracuje nieustannie, jednak w trakcie snu oddech ulega spłyceniu i spowolnieniu. Głównym czynnikiem chemicznej kontroli oddychania jest zawartość dwutlenku węgla we krwi, a jego prawidłowe ciśnienie parcjalne wynosi do 45 mmHg w krwi tętniczej.
Oddychanie jest podstawową funkcją życiową, niezbędną do wszelkich procesów zachodzących w organizmie żywym z zachowaniem odpowiedniej proporcji dwutlenku węgla i tlenu.
W sytuacji stresowej zwiększa się tętno oraz ilość oddechów na minutę. Powoduje to, że oddechy są płytsze i szybsze, co prowadzi do hiperwentylacji. Następstwem tego jest zbyt duża ilość wytrącanego dwutlenku węgla z organizmu i zmniejszenie jego ciśnienia parcjalnego. Dochodzi do zasadowicy oddechowej, a tlen nie jest prawidłowo transportowany do komórek organizmu.
Konsekwencją hiperwentylacji jest niedotlenienie organizmu, co potęguje objawy powodując dalsze pogorszenie parametrów gazów we krwi. W sytuacjach stresowych kluczowa jest umiejętność opanowania oddechu w taki sposób, by wyhamować pogłębiającą się hiperwentylację.
Doskonałym sposobem na powstrzymanie objawów związanych ze stresem, są techniki oddechowe, które ułatwiają uspokojenie się i przywracają prawidłowe parametry, takie jak tętno, ciśnienie oraz oddech.
Aby opanować reakcję obronną organizmu, który mobilizuje się do walki lub ucieczki, konieczna jest stymulacja nerwu błędnego, który odpowiada za wyciszenie organizmu i relaks. Aby tego dokonać, należy oddychać bardzo powoli, kładąc duży nacisk na wydłużenie czasu wydechu.
Nerw błędny wysyła wówczas odpowiednie impulsy, które odpowiadają za spadek tętna oraz ciśnienia tętniczego krwi, powodując uspokojenie i odprężenie.
Przydatną techniką oddechową jest wykonywanie wdechu i wydechu w dłonie złożone w "kubeczek" lub w papierową torbę. Taka metoda pozwala wyregulować poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi, zmniejszając częstotliwość oddechów.
Inną, skuteczną metodą dla obniżenia napięcia, jest oddychanie naprzemiennie raz lewą, raz prawą dziurką nosa. W tej technice oddech wykonujemy jedną dziurką, zatykając drugą, a podczas wydechu zmieniamy dziurkę. Metodę tą należy stosować przez kilka minut do czasu, aż oddech się uspokoi, a akcja serca zwolni.
Głębokie oddechy nie są wskazane w sytuacji stresowej czy w ataku paniki, wręcz przeciwnie. Dobrą metodą na uspokojenie się i wyrównanie akcji serca są krótkie i płytkie oddechy. Dobrą techniką jest wyobrażenie sobie, że oddychamy w kierunku płomienia świecy. Wdechy i wydechy powinny być na tyle delikatne, by płomień się nie poruszył.
W technice oddechu bardzo ważne jest, by pochodził on z brzucha wraz z zaangażowaniem przepony. Wyprostowana postawa, ściągnięte łopatki oraz wysunięta klatka piersiowa do przodu uniemożliwia swobodny oddech. Następstwem tego jest niedotlenie i utrwalenie złego wzorca związanego z oddechem. Badania dowodzą, że taki oddech może prowadzić do hipertonii przepony, a nawet problemów żołądkowych i bólu kręgosłupa.
Oddech torem brzusznym powinien mieć swój początek aż w miednicy i stopniowo przenosić się do jamy brzusznej. W trakcie takiego oddechu aktywowane są mięśnie brzucha i mięśnie dna miednicy.
Prawidłowy tor oddechowy jest szczególnie istotny, ponieważ od niego zależy:
- prawidłowe dotlenienie wszystkich komórek organizmu,
- zmniejszenie napięcia w okolicy jamy brzusznej, a tym samym zapobieganie wzdęciom i zaparciom,
- prawidłowa perystaltyka jelit,
- wzmocnienie mięśnia poprzecznego brzucha i mięśni dna miednicy, które pozwalają uniknąć zwyrodnień i bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.
CZYTAJ TAKŻE:
Ciągły niepokój, kołatania serca, ból brzucha? W nerwicy choruje całe ciało
