Utajona niedoczynność tarczycy rozwija się latami. Oto 11 nieswoistych objawów
Masz wrażenie, że od jakiegoś czasu twój metabolizm zwolnił, łatwo marzniesz, skóra stała się wrażliwa, a włosy - słabsze? Tyjesz mimo niezmiennej diety, a złe myśli po prostu same wpadają ci do głowy? Chodzisz od lekarza do lekarza, szukając przyczyn takiego samopoczucia, kolejni specjaliści wzruszają ramionami, mówiąc, że "taka pani uroda", a wartości badanych hormonów są na granicy normy lub tylko nieznacznie przekroczone. Ta nieuchwytna choroba, wymykająca się i lekarzom i pacjentom, to może być subkliniczna niedoczynność tarczycy - łgodniejsza wersja typowej niedoczynności tego gruczołu. Nieleczona prowadzi do zaostrzenia się objawów. Jak ją rozpoznać i wykryć? Wyjaśniamy, co należy wiedzieć o subklinicznej postaci niedoczynności tarczycy.
Subkliniczna niedoczynność tarczycy (SNT) to stan, w którym poziom hormonów tarczycy (T3 i T4) w surowicy krwi jest w normie, ale stężenie hormonu tyreotropowego (TSH) jest nieprawidłowo wysokie.
TSH to hormon produkowany przez przysadkę mózgową, który stymuluje tarczycę do produkcji hormonów tarczycy. W przypadku subklinicznej postaci niedoczynności tarczycy przysadka mózgowa produkuje większą ilość TSH, aby zrekompensować niski poziom hormonów tarczycy.
Utajona niedoczynność jest stanem przedklinicznym, co oznacza, że nie powoduje on wyraźnych objawów, ale może prowadzić do dalszych zaburzeń czynności tarczycy, takich jak niedoczynność tarczycy i choroba Hashimoto.
Osoby z SNT powinny być poddawane regularnym badaniom krwi i monitorowane, aby zapobiec rozwojowi niedoczynności tarczycy i uniknąć powikłań zdrowotnych.
Subkliniczna niedoczynność tarczycy może nie dawać żadnych widocznych objawów lub objawy mogą być łagodne i trudne do zauważenia. Dlatego też osoby cierpiące na to zaburzenie często wiele lat szukają pomocy diagnozy a od kolejnych specjalistów i często słyszą, że to "taka uroda" ich organizmu".
Z czasem nieleczona SNT nasila objawy, które w niektórych przypadkach zaczynają przypominać objawy charakterystyczne dla typowej niedoczynności tarczycy, które obejmują:
- męczliwość i ogólne osłabienie;
- spowolnienie reakcji i myślenia;
- mgłę mózgową, problemy z pamięcią i koncentracją;
- wrażenie zimna i zmniejszona tolerancja na zimno na zimno, marznące stopy i dłonie;
- suchość skóry i łamliwość paznokci;
- nadmierne wypadanie włosów;
- spowolniony metabolizm, zaparcia i wzdęcia;
- szybkie przybieranie na wadze, przyrost masy ciała pomimo stosowania diety lub aktywności fizycznej
- nieregularne cykle menstruacyjne i zaburzenia płodności;
- spadek libido;
- depresję, lęki i niską samooceną.
Należy pamiętać, że objawy SNT mogą być łagodne i niecharakterystyczne, a niektóre z tych objawów mogą być wiązane z innymi chorobami lub stanami. Jeśli posiadasz objawy z tej listy - wcale nie oznacza to, że masz subkliniczną niedoczynność tarczycy. Ale nie można też tego wykluczyć. Dlatego zawsze zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, specjalistą-endokrynologiem, który powinien zlecić badania laboratoryjne i zdiagnozować SNT lub wykluczyć inne choroby, które mogą powodować podobne objawy.
Aby zdiagnozować subkliniczną niedoczynność tarczycy (SNT), zwykle wykonuje się badania krwi, w tym poziom TSH, T3 i T4. Zwykle badania te są przeprowadzane, gdy pacjent ma objawy sugerujące niedoczynność tarczycy, takie jak osłabienie, zmęczenie, marznące stopy lub problemy z nadwagą.
W przypadku utajonej niedoczynności tarczycy poziom TSH jest zwykle podwyższony, a poziomy T3 i T4 są w normie. Istnieją jednak różnice w tym, jak laboratoryjne wyniki są interpretowane i jakie wartości odniesienia są stosowane w różnych punktach diagnostycznych. Dlatego należy powstrzymać się przed samodzielną oceną wyników TSH - tyylko lekarz może ocenić wyniki badań i zinterpretuje je w kontekście innych czynników klinicznych, takich jak objawy i stan zdrowia pacjenta.
Według amerykańskiego towarzystwa endokrynologicznego (American Thyroid Association) wyniki TSH w zakresie 4,0-10,0 mIU/L u osób bez objawów niedoczynności tarczycy są uznawane za subkliniczną niedoczynność tarczycy. Jednakże niektórzy specjaliści uważają, że górna granica normy dla TSH powinna być niższa, około 2,5 mIU/L, a niektóre źródła sugerują, że wartości TSH powinny być oceniane indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek, płeć i stan zdrowia pacjenta.
W każdym przypadku, jeśli wynik TSH jest wyższy niż norma laboratoryjna, lekarz może zalecić powtórzenie badania po pewnym czasie lub przeprowadzenie dodatkowych badań, takich jak badanie poziomu hormonów tarczycy (T3 i T4), aby potwierdzić diagnozę niedoczynności i ustalić dalsze postępowanie.
Normy TSH (hormonu tyreotropowego) mogą nieznacznie różnić się w zależności od laboratorium i metody pomiarowej, ale ogólnie uważa się, że dla większości dorosłych osób wartości TSH powinny wynosić od 0,4 do 4,0 mIU/L. Jednak dla kobiet w ciąży lub z chorobami tarczycy normy mogą być inne.
Orientacyjne normy TSH dla kobiet w różnym przedziale wiekowym:
- <20-30 lat: 0,4-4,2 mIU/L
- 30-40 lat: 0,4-4,5 mIU/L
- 40-50> lat: 0,4-4,9 mIU/L
Warto jednak pamiętać, że normy te są jedynie orientacyjne, a rzeczywiste wartości TSH, które są uważane za normę, mogą być różne w zależności od indywidualnych czynników, takich jak wiek, płeć, stan zdrowia i stosowane leki.
UWAGA! Nieznaczne przekroczenie norm przy jednoczesnym braku objawów nie powinno budzić niepokoju, a jedynie być powodem do dalszej obserwacji stanu zdrowia. Natomiast nawet wynik mieszczący się w granicach normy laboratoryjnej z jednoczesnymi objawami wskazującymi na problemy hormonalne nie powinien być przyczyną wykluczenia tej dolegliwości.
Nie ma jednej drogi postępowania leczniczego - wszystko zależy od wyniku TSH i zaawansowania objawów subklinicznej niedoczynności tarczycy. Decyzję o wprowadzeniu leków hormonalnych wydaje lekarz indywidualnie do danego przypadku. Warto zaznaczyć, że nie każda łagodna niedoczynność tarczycy wymaga leczenia, w szczególności w przypadku pacjentów starszych, u których ze względu na wiek nie można spodziewać się ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Co ciekawe, wśród endokrynologów panuje też przekonanie, że delikatnie podwyższone stężenie TSH u osób powyżej 80 lat nie musi być leczone, ponieważ może mieć wpływ na wydłużenie życia.
Oprócz farmakologii i leków hormonalnych - osoby z niedoczynnością tarczycy powinny otrzymać odpowiednie wsparcie dietetyczne (należy postawić na produkty bogate w jod), stosować dietę przeciwzapalną i odżywiającą tarczycę. W przebiegu SNT podobnie jak przy klasycznej niedoczynności tarczycy duże znacznie ma odpowiednia suplementacja m.in. jodem, selenem, żelazem, witamina B12 oraz D.
CZYTAJ TAKŻE:
Przyjmujesz hormony tarczycy "na czczo"? Zobacz, jak robić to prawidłowo
Ile witaminy D to za dużo? Lekarz wyjaśnia
Dieta w Hashimoto. Tak odżywisz chorą tarczycę
