Nieświeży oddech? Przyczyną może być choroba
Szacuje się, że na brzydki zapach z ust, zwany również halitozą, skarży się prawie jedna trzecia populacji. Zwykle nie jest on związany z obecnością jakichkolwiek problemów ze zdrowiem - może wynikać z np. częstego picia kawy czy jedzenia mocnych, aromatycznych potraw. Jeżeli jednak nieświeży oddech nawraca mimo usilnych prób jego odświeżenia, warto przyjrzeć się problemowi bliżej. Jakie mogą być przyczyny halitozy? Wyjaśniamy!
Jedną z najczęstszych przyczyn brzydkiego zapachu z ust jest niewłaściwa higiena jamy ustnej, która sprzyja rozwojowi próchnicy i innych chorób zębów. Przy zbyt rzadkim myciu zębów bakterie, które są obecne w jamie ustnej, mają świetne warunki do namnażania się. Uwalniają przy tym znacznie ilości lotnych związków siarki, które są przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust. Dodatkowo procesy gnilne związane z obecnością próchnicy jeszcze bardziej nasilają ten problem. Warto więc dbać na co dzień o prawidłową higienę jamy ustnej, to znaczy myć zęby przynajmniej dwa razy dziennie (a najlepiej po każdym posiłku) pastą zawierającą fluor, a także używać codziennie nici dentystycznej i płynów do płukania jamy ustnej.
Do pojawienia się brzydkiego zapachu z ust mogą przyczyniać się również choroby przyzębia, czyli tkanek otaczających zęby, m.in. dziąseł i ozębnej. Najczęstszą z nich jest paradontoza, czyli stan zapalny przyzębia. Bakterie, które gromadzą się na powierzchni płytek i kamienia nazębnego przedostają się do kieszonek dziąsłowych, gdzie namnażają się i są przyczyną rozwoju stanu zapalnego. Sprawia to, że dziąsła stają się zaczerwienione i opuchnięte, krwawią podczas szczotkowania, pojawia się nieprzyjemny zapach z ust, a same zęby wydają się dłuższe w wyniku odsłonięcia szyjek zębowych. Z biegiem czasu osłabiają się i zaczynają wypadać.
Dobrą wiadomością jest jednak fakt, że parodontozie i chorobom przyzębia można zapobiegać. Ważne jest tutaj nie tylko regularne (tzn. minimum dwa razy dziennie) mycie zębów, ale również ich nitkowanie, które może zapobiec nadmiernemu gromadzeniu się kamienia nazębnego. Warto również przynajmniej raz na pół roku udać się na zabieg higienizacji, w trakcie którego specjalista usunie obecną już płytkę nazębną.
Zapalenie migdałków podniebiennych (tzw. angina) również może być przyczyną brzydkiego zapachu z ust, szczególnie wtedy, gdy ma podłoże bakteryjne. W przebiegu choroby migdałki są powiększone, obrzęknięte i pokrywa je charakterystyczny biały nalot bądź obecne są czopy śluzowo-ropne. Infekcji towarzyszą również inne objawy, takie jak bardzo silny ból gardła utrudniający przełykanie, wysoka gorączka (często przekraczająca 40 stopni Celsjusza), dreszcze, bóle mięśni, kości i stawów, a także powiększenie węzłów chłonnych. Brzydki zapach z ust spowodowany zapaleniem migdałków jest zwykle krótkotrwały i najczęściej mija po ustąpieniu objawów choroby.
Cukrzyca, w szczególności nieleczona cukrzyca typu 1, może być przyczyną specyficznego, owocowego lub przypominającego aceton zapachu z ust, związanego z rozwojem kwasicy ketonowej. Dochodzi do niej wtedy, gdy pod wpływem niedoboru insuliny komórki organizmu nie mogą wykorzystywać krążącej we krwi glukozy, i zamiast tego zaczynają uzyskiwać energię z rozkładu tłuszczy. Prowadzi to do nadmiernej produkcji ciał ketonowych, których znaczne nagromadzenie może być bardzo niebezpieczne dla zdrowia.
Kwasica ketonowa jest stanem zagrożenia życia i jej objawów nigdy nie należy ignorować. Początkowo pojawia się silne pragnienie, wielomocz, zmęczenie i senność, a także bóle głowy, nudności i wymioty. Może być również wyczuwalny charakterystyczny zapach acetonu z ust. Nieleczona kwasica ketonowa może prowadzić do rozwoju wielu powikłań, m.in. znacznego odwodnienia, zaburzeń świadomości i śpiączki oraz zaburzeń oddychania.
Cukrzyca, zarówno typu 1, jak i 2, sprzyja również próchnicy i zapaleniu dziąseł, które nierzadko mają większe nasilenie i są trudniejsze w leczeniu w porównaniu do osób zdrowych. Wynika to z faktu, że podwyższony poziom glukozy we krwi może prowadzić do uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych zaopatrujących w krew dziąsła, co ogranicza ich ukrwienie i sprzyja rozwojowi infekcji. Dodatkowo wysoki cukier jest idealną pożywką dla bakterii wywołujących m.in. próchnicę czy paradontozę.
Do rozwoju halitozy może przyczyniać się również wiele chorób przewodu pokarmowego. Na nieprzyjemny oddech mogą skarżyć się osoby z refluksem żołądkowo-przełykowym, chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, uchyłkiem Zenkera a także zmagające się z przewlekłymi chorobami zapalnymi jelit, takimi jak choroba Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Najczęściej jednak w przebiegu tych chorób halitoza jest dodatkowym, a nie jedynym objawem. Dlatego jeśli zmagasz się z nieświeżym oddechem, i jednocześnie zauważysz u siebie dodatkowe objawy, jak zgaga, bóle brzucha czy problemy z wypróżnianiem, nie zwlekaj z szukaniem pomocy u specjalisty.
Niektóre leki mogą również sprzyjać pojawieniu się nieświeżego oddechu. Trzeba tutaj wymienić przede wszystkim:
- diazepam i inne leki z grupy benzodiazepin, które stosuje się w doraźnym (krótszym niż 4 tygodnie) leczeniu m.in. silnych stanów lękowych, objawów odstawienia alkoholu i zwiększonego napięcia mięśni,
- izotretynoinę - lek stosowany w dermatologii do leczenia trądziku,
- albuterol - lek rozszerzający oskrzela stosowany u osób z astmą i przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
CZYTAJ TAKŻE:
