Łzy płyną nie tylko podczas płaczu i ze śmiechu. Przyczyny łzawienia oczu
Łzy kojarzymy przede wszystkim z emocjami i ich wyrażaniem poprzez płacz czy śmiech. Ich pojawianie się stanowi nieodłączny element życia i jest jak najbardziej prawidłowe. Co jednak, gdy łzy nie przestają płynąć i to przez dłuższy czas? Jakie choroby objawiają się łzawieniem oczu? Czy łzawienie jest powodem do niepokoju? Odpowiadamy.
W warunkach fizjologicznych powierzchnię oczu pokrywa cienka warstwa łez nazywana filmem łzowym, który składa się przede wszystkim z wody, białek, elektrolitów i lipidów, a każde mrugnięcie pozwala na jego odtworzenie i rozprowadzenie w formie powlekającej emulsji. Film łzowy ma za zadanie ułatwić widzenie - lśniąca i gładka powłoka poprawia ostrość wzroku, umożliwia pozbycie się ciał obcych z powierzchni gałki ocznej, ponadto produkowany przez gruczoły łzowe bezbarwny płyn wykazuje działanie przeciwzapalne i odkażające.
Jeśli nadmierna produkcja łez występuje tymczasowo i wiąże się ze wzburzeniem emocjonalnym (płaczem, śmiechem), ziewaniem, kaszlem, wymiotami, ewentualnie odbiorem intensywnego smaku lub zapachu - nie ma mowy o patologii. Na chorobę wskazuje utrzymujące się łzawienie, któremu zwykle towarzyszą również inne objawy.
Skoro wiadomo, że łzy zapewniają nawilżenie oczu, trudno skojarzyć ich nadmierne wytwarzanie z zespołem suchego oka. Ale nic bardziej mylnego! To właśnie łzawienie może być nieoczywistym objawem tego schorzenia. Za jego przyczynę często uznaje się niewłaściwy skład łez spowodowany zaburzeniami funkcji gruczołów Meiboma. Gruczoły Meiboma to niewielkie gruczoły łojowe mające swoje ujścia na brzegach dolnej i górnej powieki, które w warunkach prawidłowych produkują wydzielinę tłuszczową, czyli jedną z frakcji filmu łzowego, pozwalającą na: stabilizację łez, zapobieganie ich odparowywaniu, swobodne mruganie i powstrzymanie łez przed przelewaniem się przez powieki.
Dysfunkcja gruczołów Meiboma prowadzi do destabilizacji filmu łzowego, co manifestujące się nadmiernym łzawieniem i "uciekaniem" łez poza brzeg powieki. To przyczynia się do rozwoju zespołu suchego oka.
Produkcja łez ulega wzmożeniu również na skutek podrażnienia oczu, które spowodowane może być np. przez:
- ubytek nabłonka - powstały na skutek zadrapania albo zapalenia rogówki, których wspólnym mianownikiem są: światłowstręt, ból oka, zaburzenia ostrości widzenia i przekrwienie gałki ocznej;
- jęczmień na oku - charakteryzujący się bólem, wydzielaniem się ropnej treści oraz obrzękiem i zaczerwienieniem powieki;
- alergię - zapalenie wywołane kontaktem z alergenem cechuje się świądem, obrzękiem spojówek, a nawet całych powiek, a także obecnością surowiczej wydzieliny w worku spojówkowym. Podobne objawy wywołuje zakaźne zapalenie spojówek, tylko w przypadku tego schorzenia wydzielina jest ropna i ma biały lub żółty kolor;
- pierwotną jaskrę z zamkniętym kątem przesączania - dolegliwości związane z jaskrą są niezwykle niebezpieczne i wymagają pilnej interwencji okulistycznej. Osoby nią dotknięte zgłaszają bardzo silny ból głowy, któremu poza łzawieniem towarzyszą: zaburzenia ostrości wzroku, zaczerwienienie i stwardnienie oka, a także nudności i wymioty;
- zapalenie błony naczyniowej w przedniej części oka - w przypadku tej choroby ból oka jest nagły, gałka oczna ulega przekrwieniu, a pacjenci skarżą się na światłowstręt.
Do innych przyczyn podrażnienia oczu, a tym samym łzawienia, należą: obecność ciała obcego w oku, zapalenie brzegów powiek, kontakt z substancjami chemicznymi, podrażnienie mięśnia twarzowego i podwinięcie rzęs.
Łzawienie może wystąpić również u osób noszących soczewki kontaktowe. O ile uronienie kilku łez na skutek podrażnienia oka przy zakładaniu soczewek nie powinno niepokoić, to współwystępowanie łzawienia z bólem, światłowstrętem, zaczerwienieniem oka, pogorszeniem ostrości widzenia i suchością oczu jest wskazaniem do wizyty u lekarza, zwłaszcza jeśli po wymianie soczewki objawy nie ustępują.
Do łzawienia przyczyniają się również infekcje nosa. Jeżeli jesteś alergikiem, z pewnością nieobce ci są: wodnista wydzielina wydobywająca się z nosa, uczucie jego zatkania, kichanie, świąd, światłowstręt i właśnie łzawienie. Ostatni objaw występuje również przy okazji kataru typowego dla zakażeń górnych dróg oddechowych. Patogenami odpowiedzialnymi za większość z nich są wirusy. W tym miejscu warto wspomnieć, że jednym ze sposobów odróżniania zapalenia wirusowego od bakteryjnego jest to, że w przypadku pierwszego z nich wydzielina jest wodnista i surowicza, z kolei katar spowodowany przez bakterie jest ropny i ma żółtozielony kolor.
CZYTAJ TAKŻE:
Wylew krwi do oka może świadczyć o chorobie
