Zdrowotne właściwości bobu. Cenny dla mózgu, serca i figury, ryzykowny dla tarczycy i nerek
Sezon na bób właśnie się zaczyna, dlatego przypominamy, co dobrego kryją w sobie te smaczne, mięsiste nasiona. Bób jest źródłem błonnika, żelaza i witamin z grupy B - to zdrowa i pożywna przekąska. Jednak nie wszyscy mogą cieszyć się jego dobrodziejstwami. Sprawdź, czy możesz jeść bób.
Vicia faba to roślina jednoroczna należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). Jest uprawiana głównie dla swoich nasion, które są jadalne i bardzo odżywcze. Bób ma charakterystyczne, duże, zielone strąki, wewnątrz których znajdują się nasiona o owalnym kształcie i mięsistej konsystencji.
Bób był uprawiany już w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. Przez kontakty handlowe i migracje ludności roślina ta dotarła do innych części Europy. Ma długą historię uprawy i jest jedną z najstarszych roślin strączkowych znanych człowiekowi. Jego historia sięga czasów starożytnych, a początki można znaleźć w regionach Bliskiego Wschodu, w basenie Morza Śródziemnego oraz w Afryce Północnej.
W Polsce bób był znany i uprawiany już w średniowieczu. Prawdopodobnie przybył do Polski dzięki wymianie handlowej i wpływom kulinarnym z krajów południowej Europy oraz dzięki kontaktom z sąsiadami.
Zielone, mięsiste nasiona bobu można wykorzystać w kuchni na wiele sposobów. To smaczna przekąska, dodatek do zup i sałatek, oraz świetna baza do przygotowania past kanapkowych. Warto go jeść w sezonie, bo to niepozorne warzywo ma wiele cennych właściwości zdrowotnych. W małych ziarenkach znajduje się prawdziwe bogactwo substancji odżywczych.
Bób jest doskonałym źródłem roślinnego białka, co czyni go szczególnie wartościowym dla wegetarian i wegan. Dostarcza energii w postaci węglowodanów złożonych oraz błonnika, który wspomaga trawienie i zdrowie jelit.
Witaminy, które dostarcza bób:
- B1 (tiamina),
- B2 (ryboflawina),
- B3 (niacyna),
- B5 (kwas pantotenowy),
- B6 (pirydoksyna),
- kwas foliowy (B9),
- witamina C,
- witamina K.
Korzyści zdrowotne ze spożywania bobu są wszechstronne. Wysoka zawartość błonnika reguluje trawienie, zapobiega zaparciom i wspomaga zdrowie jelit. Bób obniża poziom cholesterolu LDL we krwi, co zmniejsza ryzyko chorób serca. Zawarty w nim potas i magnez pomagają regulować ciśnienie krwi, a folat obniża poziom homocysteiny, aminokwasu związanego z chorobami sercowo-naczyniowymi.
Witaminy z grupy B wspierają funkcjonowanie układu nerwowego i zdrowie mózgu, a magnez może redukować objawy depresji i lęku. Bób dostarcza również składników ważnych dla zdrowia kości, takich jak magnez, fosfor i witamina K, która zapobiega osteoporozie. Witamina C i cynk wspierają układ odpornościowy, a żelazo zapobiega anemii.
Poza witaminami bób dostarcza wiele minerałów, takich jak żelazo, magnez, potas, fosfor i cynk. Żelazo jest kluczowe dla produkcji hemoglobiny i transportu tlenu we krwi, magnez wspomaga funkcjonowanie mięśni, zdrowie serca i metabolizm energetyczny, a potas pomaga regulować ciśnienie krwi.
Fosfor jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów oraz funkcjonowania komórek, natomiast cynk wspiera funkcje układu odpornościowego, gojenie ran i syntezę białek.
Bób zawiera różne przeciwutleniacze, które pomagają neutralizować wolne rodniki i chronią komórki przed uszkodzeniem. Jest więc doskonałym składnikiem tzw. diety długowieczności.
Bób jest niskokalorycznym produktem, co czyni go zdrowym dodatkiem do diety. Oto przybliżona kaloryczność bobu:
- Świeży bób (surowy): ok. 70-85 kalorii na 100 gramów.
- Gotowany bób: ok. 110-115 kalorii na 100 gramów.
Wartość kaloryczna bobu może się nieznacznie różnić w zależności od sposobu przygotowania i odmiany bobu. Gotowanie bobu, jak większość warzyw, może nieznacznie zwiększyć jego kaloryczność w porównaniu do wersji surowej ze względu na zmiany w zawartości wody i koncentrację składników odżywczych.
Bób, mimo licznych korzyści zdrowotnych, nie jest odpowiedni dla wszystkich. Przeciwwskazaniem do jego spożywania są:
Fawizm (niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej - G6PD)
Fawizm to choroba genetyczna związana z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Spożycie bobu u osób z tym schorzeniem może prowadzić do ostrej hemolizy erytrocytów, co objawia się żółtaczką, ciemnym moczem, bólami brzucha i innymi objawami hemolitycznej anemii. Hemoliza może być poważna i wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.
Problemy trawienne
Bób zawiera dużo błonnika, który, choć korzystny dla zdrowia jelit, może powodować dolegliwości u osób z wrażliwym układem trawiennym. Może to obejmować osoby cierpiące na zespół jelita drażliwego (IBS), choroby zapalne jelit (IBD) takie jak choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego, a także osoby z tendencją do wzdęć i gazów.
Alergia na bób
Chociaż uczulenie na bób jest rzadkie, może wystąpić. Objawy alergii mogą obejmować wysypki skórne, swędzenie, obrzęki, trudności w oddychaniu, a w ciężkich przypadkach anafilaksję, która wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Choroby nerek
Bób zawiera puryny, które w organizmie przekształcają się w kwas moczowy. Osoby z chorobami nerek, dną moczanową lub tendencją do tworzenia kamieni nerkowych powinny unikać pokarmów bogatych w puryny, ponieważ mogą one prowadzić do wzrostu poziomu kwasu moczowego we krwi i zaostrzenia objawów tych schorzeń.
Problemy z tarczycą
Bób zawiera goitrogeny, substancje, które mogą wpływać na funkcjonowanie tarczycy, szczególnie u osób z niedoczynnością tarczycy. Goitrogeny mogą zakłócać produkcję hormonów tarczycy przez blokowanie absorpcji jodu, co jest niezbędne do produkcji tych hormonów.
Zaburzenia metaboliczne
Osoby z niektórymi schorzeniami metabolicznymi, takimi jak fenyloketonuria (PKU), mogą musieć ograniczać spożycie bobu ze względu na jego zawartość aminokwasów. PKU jest schorzeniem, w którym organizm nie może metabolizować aminokwasu fenyloalaniny, prowadząc do jej akumulacji, co może uszkodzić mózg i układ nerwowy.
Ciąża i karmienie piersią
Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny konsultować się z lekarzem przed wprowadzeniem dużych ilości bobu do diety, szczególnie jeśli mają historię alergii pokarmowych w rodzinie lub inne schorzenia, które mogą wpływać na zdrowie matki i dziecka.
Wiek
Małe dzieci, szczególnie niemowlęta, mogą mieć trudności z trawieniem bobu. Wprowadzenie bobu do diety dzieci powinno odbywać się ostrożnie i pod nadzorem pediatry, aby uniknąć ryzyka zadławienia i sprawdzić ewentualne reakcje alergiczne.
Bób jest zdrowym i pożywnym składnikiem diety, ale jak każde jedzenie, nie jest odpowiedni dla wszystkich. Osoby z wymienionymi schorzeniami powinny zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem przed wprowadzeniem bobu do swojej diety.
CZYTAJ TAKŻE:
Dietetyczka ostrzega: to najgorszy wybór na śniadanie. Podnosi cukier i tuczy
Przyspiesza odchudzanie, oczyszcza i nawadnia. Jedz dla potasu i witaminy C
Zapomnij o zwykłych ziemniakach. Te pomogą na nadciśnienie i przegonią raka