Ratowniczka: tak opanujesz oparzenie. Zapamiętaj regułę 3x15

Oparzenie to uszkodzenie tkanek na skutek zadziałania na nich wysokiej temperatury, ale także substancji chemicznych, promieniowania lub innych substancji drażniących.

Najczęściej dochodzi do oparzeń gorącymi substancjami, takimi jak gorąca zupa, wrzątek czy rozgrzany na patelni olej. Po kontakcie takiej cieczy ze skórą, pojawia się silny ból oraz zaczerwienienie miejsca oparzonego. Wysoka temperatura niszczy jednak tkanki położone głębiej, dlatego szybka pomoc jest kluczowa, by nie dopuścić do rozwinięcia groźnych stanów, takich jak np. martwica tkanek.

Oparzenia można podzielić na stopnie, a ocenie podlega przede wszystkim głębokość uszkodzenia tkanek.

Oparzenie I stopnia - ogranicza się do naskórka i charakteryzuje się obrzękiem miejsca oparzonego, bólem oraz zaczerwienieniem. Przykładem takiego oparzenia jest oparzenie słoneczne.

Oparzenie II stopnia - obejmuje zarówno naskórek jak i część skóry właściwej. Miejsce oparzenia jest zarumienione i pokryte pęcherzami.

Oparzenie III stopnia - cała skóra ulega uszkodzeniu, miejsce oparzenia jest białe lub zwęglone, a uszkodzeniu ulegają zakończenia nerwowe. Może dojść do uszkodzenia tkanek położonych głębiej, tj. kości oraz mięśni. Takie oparzenia powstają np. na skutek długotrwałego kontaktu z otwartym ogniem.

Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia przede wszystkim opiera się na wyeliminowaniu czynnika, który doprowadził do oparzenia, przy zachowaniu bezpieczeństwa osoby, która udziela pomocy.

Aby zatrzymać działanie wysokiej temperatury na tkanki, przede wszystkim miejsce oparzenia należy schłodzić. Dokonuje się tego za pomocą chłodnej, ale nie lodowatej wody. Optymalnie, by jej temperatura wynosiła 15 stopni Celsjusza. Polewanie rany wodą pozwala wyrównać temperaturę w tkankach, co zapobiega ich dalszemu uszkodzeniu.

Dokonując schładzania oparzenia pod bieżącą wodą, miejsce oparzone powinno znajdować się od źródła wody w odległości co najmniej 15 centymetrów. Zbyt silny strumień wody, z bliskiej odległości, może podrażnić miejsce oparzone i doprowadzić do uszkodzenia skóry, która po oparzeniu staje się niezwykle wrażliwa.

Oparzone miejsce należy schładzać przez co najmniej 15 minut, a jeśli obejmuje ono większą część ciała, czas ten można wydłużyć do 20 minut. Należy pamiętać, by nie schładzać miejsca oparzonego byt długo, by nie doprowadzić do wychłodzenia organizmu.

Przez 15 minut, z odległości 15 centymetrów w temperaturze 15 stopni - to prosta do zapamiętania reguła, która pozwoli uniknąć powikłań związanych z oparzeniem.

Miejsce oparzone zawsze należy zabezpieczyć jałowym opatrunkiem, niczym nie smarując rany.

Jeśli oparzenia są rozległe, występują w II oraz III stopniu, należy wezwać pogotowie ratunkowe lub udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego. Głębokie i rozległe oparzenia wymagają specjalistycznego leczenia, w sterylnych warunkach szpitalnych.

Przeczytaj także: Wezwałeś karetkę do domu? Zanim przyjedzie, koniecznie zrób jedno!

Jeśli oparzenie jest niewielkie, ranę należy zabezpieczyć jałowym opatrunkiem, by nie dopuścić do jej zabrudzenia. W aptekach dostępne są również opatrunki hydrożelowe, które nie tylko schładzają miejsce oparzenia, likwidując ból i przynosząc ulgę poszkodowanemu, ale dzięki swojej konsystencji oczyszczają też ranę, utrzymując ją w jałowych warunkach.

Jeżeli na skutek oparzenia doszło do zabrudzenia rany, należy udać się do szpitala. Lekarz może zdecydować wówczas o podaniu anatoksyny przeciwtężcowej.

Stosowanie maści lub innych leków przyspieszających gojenie rany zawsze powinno być skonsultowane wcześniej z lekarzem. 

CZYTAJ TAKŻE:

Ratowniczka ostrzega: nigdy nie pij tak z puszki. Skutki mogą być tragiczne

Mroczki przed oczami i zasłabnięcie. Czym jest omdlenie i kiedy powinno niepokoić?

Pierwsza pomoc w porażeniu piorunem. Przyczyna zgonu jest jedna