Jeden wskaźnik z moczu ujawni cukrzycę lub chore nerki. Zrób test w domu
Ślad białka w moczu nie zawsze jest oznaką rozwoju choroby i może wynikać z reakcji fizjologicznej organizmu np. na wzmożony wysiłek fizyczny lub na bodźce termiczne. Fizjologicznie norma białka w moczu może być nieznacznie przekroczona u kobiet w trakcie menstruacji lub ciąży. Istnieją jednak choroby, które objawiają się zwiększoną zawartością białka w moczu. Kiedy należy niepokoić się wynikiem i co może oznaczać białkomocz? Odpowiadamy.
Wraz z moczem wydalane są związki, które naturalnie nie powinny się w nim pojawić lub ich stężenie powinno być niewielkie. Przykładem takich cząsteczek są białka - głównie albuminy. Białkomocz bardzo często jest objawem wskazującym na wystąpienie określonych stanów patologicznych nie tylko w obrębie dróg moczowych, ale także układu sercowo - naczyniowego lub krwiotwórczego.
Do zwiększenia wydzielania białek wraz z moczem może dochodzić wskutek uszkodzenia bariery filtracyjnej kłębuszków nerkowych (białkomocz kłębuszkowy), a także w wyniku zaburzeń zwrotnego wchłaniania przesączanych białek w cewce bliższej (białkomocz cewkowy). Białkomocz sekrecyjny jest natomiast związany z nadmiernym wydzielaniem białek w cewkach, a przesączanie do moczu nadmiernej ilości białek obecnych w osoczu, przekraczających reabsorpcyjne możliwości cewek, nazywamy białkomoczem "z przeładowania".
Do przyczyn białkomoczu należą m.in.:
- pierwotne kłębuszkowe zapalenie nerek,
- cukrzyca,
- amyloidoza,
- choroby autoimmunologiczne (np. toczeń rumieniowaty układowy),
- choroby nowotworowe (np. szpiczak plazmocytowy),
- reakcje polekowe i związane z substancjami neurotoksycznymi,
- zatrucia,
- reakcje z nadwrażliwości (np. reakcja na jady owadów),
- infekcje bakteryjne, wirusowe i pasożytnicze,
- zakrzepica żyły nerkowej,
- niewydolność serca,
- wiele innych (np. stan przedrzucawkowy lub rzucawka).
W wielu przypadkach białkomocz przebiega bezobjawowo, bywa niespodziewanie wykrywany w badaniach laboratoryjnych, głównie w badaniu ogólnym moczu. Uwagę powinna jednak zwrócić skłonność do pienienia się moczu, a także skąpomocz, czyli zmniejszona objętość oddawanej uryny. Również obrzęki wokół oczu wskazują na problemy z nerkami.
Według zaleceń najlepszym wskaźnikiem utraty białka wraz z moczem jest określenie stosunku stężenia wydalanej albuminy do wydalanej kreatyniny (ACR).
Powszechnie przyjmowane normy, względem stężania białka w moczu dorosłego mężczyzny, oscylują w zakresie 150-250 mg/dL (w zależności od źródła), niemniej zawsze najbardziej wiarygodną wartością będzie ta, którą za referencyjną uznaje laboratorium diagnostyczne, odpowiedzialne za wykonanie oznaczenia. Dostępne w aptekach testy paskowe wykrywają białko, kiedy osiąga ono stężenie 15-20 mg/dL. W przypadku takich domowych testów dodatni wynik oznacza, że norma ilości białka w moczu została przekroczona.
W szczególności ostrożność powinny zachować kobiety w ciąży, u których wykryto białkomocz. U ciężarnych prawidłowe stężenie białka wydalanego nie powinno przekraczać 150 mg/dobę. Podwyższone stężenie białka w moczu u ciężarnych najczęściej jest związane ze zmianami czynności nerek lub stresem (białkomocz fizjologiczny). Białkomocz w ciąży powyżej 300 mg/dobę oraz dwukrotne stwierdzenie nadciśnienia tętniczego mogą świadczyć o stanie przedrzucawkowym.
Białkomocz u dzieci często jest związany z aktywnością fizyczną i nie jest groźnym objawem. Jednak może też sygnalizować pojawienie się zaburzenia pracy nerek lub choroby autoimmunologiczne.
Negatywny wynik testu określany najczęściej przez laboratoria jako "nieobecne" lub po prostu "-". Nie oznacza to, że mocz zupełnie pozbawiony jest białka, a jedynie to, że nie jest on w granicy wykrywalności. Jeśli stężenie białka przekroczy wartość referencyjną, laboratorium podaje wynik w postaci "+" lub "obecne".
Sam białkomocz nie jest jednostką chorobową, a jedynie objawem silnie skorelowanym z przyczyną jego występowania. Istnieją naturalne i bezpieczne sposoby, które wspomagają pracę układu moczowego i sercowo-naczyniowego w przypadku pojawienia się objawów w postaci białkomoczu i skąpomoczu. Zaleca się stosowanie ziół moczopędnych takich jak liść i korzeń pokrzywy, skrzyp polny, mniszek lekarski czy liść brzozy. Dieta powinna być bogata w aminokwasy, a uboga w cholesterol oraz nasycone kwasy tłuszczowe i sól. Obecny w soli sód powoduje jeszcze większe zatrzymywanie wody w organizmie.
CZYTAJ TAKŻE:
Sześć rzeczy zakazanych dzień przed pobraniem krwi. Wpłyną na wyniki
Badanie na krew utajoną pomoże wykryć wiele chorób. Na liście także ciężki rak
Ważny wskaźnik w morfologii. Taki wynik może świadczyć o anemii lub białaczce