Żyły tak przez 59 lat. Po śmierci siostry nie zgodziła się na rozdzielenie
Zroślactwo od zawsze wzbudzało ciekawość społeczeństwa. Chociaż losy najbardziej znanych bliźniąt syjamskich toczyły się zupełnie odmiennie, niektórym z nich udało się założyć rodzinę, znaleźć pracę, a nawet zdobyć majątek. Inne całe życie walczyły z łatką ,,dziwolągów”, nie mogąc liczyć na normalny rozwój. Jak wygląda życie dwóch osób połączonych ciałem? Czy bliźnięta syjamskie da się rozdzielić?
Bliźnięta syjamskie, inaczej nierozdzielne to rzadka wada rozwojowa dotycząca bliźniąt jednojajowych. Szacuje się, że dochodzi do niej z częstością 1:50 000 lub 1:100 000 urodzeń, chociaż liczby te nie uwzględniają poronień na wczesnym etapie ciąży. Dlaczego bliźnięta rodzą się zrośnięte? Wszystko przez opóźniony proces podziału tarczy zarodkowej. Im później do niego dochodzi, tym więcej wspólnych organów będzie łączyło ze sobą bliźniaków syjamskich.
Według drugiej hipotezy zrośnięcie jest wynikiem wtórnego połączenia komórek. Operacja rozdziału jest niezwykle skomplikowana i tym bardziej ryzykowna, im więcej organów łączy ze sobą bliźnięta syjamskie, dlatego w wielu przypadkach podejmuje się decyzję o odstąpieniu od jej wykonania.
Chociaż obecnie wiadomo więcej o rozwoju wady, a nawet udaje się ją pokonać, kiedyś bliźnięta syjamskie nie mogły liczyć na tolerancję i pomoc. Ze względu na rzadkość zjawiska nierozdzielności, wzbudzały niezdrowe zainteresowanie społeczne, a nawet były angażowane do pracy w cyrku.
Samo określenie syjamskie pochodzi od urodzonych w XIX w. w ówczesnym Syjamie braci Chang’a i Eng’a Bunkerów. Potencjał na zarobek odkrył w nich brytyjski kupiec, Robert Hunter, który zaproponował im pracę w charakterze atrakcji cyrkowej. Z czasem kariera braci rozwijała się, zdobyli majątek i osiedlili się w Ameryce, gdzie nie dość, że każdy z nich znalazł żonę, to jeszcze dorobili się dwudziestu jeden dzieci. Wybudowali nawet oddzielne domy, ustalając, że będą zmieniać miejsce pobytu co trzy dni. Niestety w 1874 r. w wieku 63 lat, Chang zachorował na zapalenie oskrzeli i zmarł we śnie. Eng bez brata przeżył jedynie kilka godzin. Badanie pośmiertne wykazało, że Chang zmarł z powodu zatoru mózgu, a Eng z powodu wstrząsu krwotocznego. Dziś wiemy, że aby uratować życie Engowi, wystarczyło zacisnąć łączące ich pasmo tkankowe, w którym znajdowały się duże naczynia krwionośne.
Bracia Bunker nie byli rzecz jasna pierwszymi zroślakami w historii. Wzmianki o tej poważnej wadzie rozwojowej pochodzą już z neolitu, z VII w.p.n.e. Na terenie obecnej południowej Turcji znaleziono figurkę z białego marmuru, przedstawiającą zrośnięte bliźnięta, datowaną na około 6500 lat przed naszą erą. W ruinach królewskiej biblioteki w Niniwie znaleziono z kolei gliniane tabliczki z wypisanymi wadami zrostowymi, również pochodzące z tego okresu.
Bliźniaki syjamskie bardzo często rodzą się martwe lub umierają jeszcze w trakcie życia płodowego. Jeżeli urodzą się żywe, mogą w miarę możliwości normalnie funkcjonować i się rozwijać, jednak lekarze dążą do przeprowadzenia operacji rozdzielenia, nie tylko ze względu na poprawę jakości życia. Należy pamiętać, że śmierć jednego z bliźniąt oznacza, że drugiemu pozostały już tylko godziny życia.
Po raz pierwszy w historii udało się oddzielić bliźnięta w 1952 roku. Miało to miejsce w Illinois - lekarze zapewnili normalne życie bliźniętom Brodie, wcześniej płytko zrośniętym czaszkami. Inna operacja, która pozwoliła na oddzielenie bliźniąt zrośniętych głowami, ale o wiele głębiej, miała miejsce w Rio de Janeiro, trwała 27 godzin i brało w niej udział aż 100 członków personelu medycznego. Przygotowywano się do niej przez wiele tygodni za pomocą wirtualnych technik, a podczas jej trwania lekarze z całego świata na bieżąco konsultowali jej przebieg.
Ostatnio głośno było także o operacji rozdzielenia dwóch rocznych dziewczynek zrośniętych głowami. Zabieg rozdzielenia bliźniaczek syjamskich przeprowadzony został w Izraelu i trwał około 12 godzin, a zaangażowanych w niego było 50 osób. Lekarze rozdzielili kości czaszki sióstr, a następnie zrekonstruowali potylice obojga dzieci, by na koniec odtworzyć powłoki skórne. Podobne operacje na świecie wykonano dotąd dwadzieścia razy.
Bracia Bunker mieli sporo szczęścia, czego nie można powiedzieć o Daisy i Violet Hilton, bliźniaczkach zrośniętych pośladkami i biodrami mieszkającymi w WIelkiej Brytanii. Gdy ich matka dowiedziała się, że rozdzielenie ich jest niemożliwe, po prostu sprzedała je swojej szefowej, która zmuszała dziewczynki do wyczerpującej nauki tańca i śpiewu. Gdy ta zmarła, zostały pod opieką swoich menagerów, którzy przetrzymywali je w zamknięciu i nakazywali grę na instrumentach. Chociaż finalnie Daisy i Violet pozwały swoich oprawców i wygrały proces, ich popularność chyliła się już ku upadkowi. Nigdy nie zdobyły bogactwa, do śmierci pracując w lokalnym sklepie.
Tragiczny los spotkał także Maszę i Daszę Kriwoszlapow - bliźniaczki o wspólnej dolnej części ciała, które zaraz po narodzinach w 1950 roku zostały wywiezione do ośrodka badawczego w Związku Radzieckim. Władze ukrywały przed nimi, że ich matka żyje, a na nich samych przez siedem lat przeprowadzano bolesne eksperymenty. Nikt nie zadbał o ich rozwój, całe życie spotkały się z wyśmiewaniem i potępieniem. W 2003 roku zmarły z powodu ataku serca Daszy. Masza nie zgodziła się na rozdzielenie i odeszła około 17 godzin po siostrze.
Za najbardziej znane bliźniaczki syjamskie uważa się urodzone w 1991 roku Abby i Brittany Hensel. Mimo że ich wszystkie organy poza płucami i sercami są zrośnięte, udało im się skończyć studia i rozpocząć pracę w roli nauczycielek piątej klasy, a nawet zdobyć prawo jazdy. Sławę zyskały dzięki udziałowi w reality show, opowiadającym o ich życiu.
Dużo sensacji wzbudza również historia Lori i George’a Schappellów, czyli bliźniąt zrośniętych głowami. Lori jest zdecydowanie mniej energiczna niż jej brat, który początkowo urodził się jako kobieta, ale zdecydował się na zmianę płci i rozpoczęcie kariery jako muzyk country. Niesamowita jest także historia Kristy i Tatiany Hogan z Kanady. Ponieważ są złączone głowami, dzielą ze sobą część mózgu. Dziewczynki mogą czytać sobie w myślach, a także wspólnie patrzeć na świat tymi samymi oczami. Chociaż mają oddzielne osobowości, połączone wzgórze i neurony pozwalają im na dzielenie emocji. Bliźniaczki spotkały się z akceptacją, dzięki czemu ich rozwój przebiega prawidłowo.
CZYTAJ TAKŻE:
