Zaskakujące objawy zapalenia stawów kręgosłupa. Choroba dopada coraz młodszych

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa to przewlekła, postępująca choroba zapalna o nieznanym podłożu, z okresami zaostrzeń i przejściowego ustąpienia objawów. Proces zapalny obejmuje stawy krzyżowo-biodrowe i drobne stawy kręgosłupa, co stopniowo prowadzi do ich zesztywnienia. Choroba występuje nawet 2-3 razy częściej u mężczyzn i zazwyczaj dotyka osoby między 17 a 45 rokiem życia, natomiast szczyt zachorowań obserwuje się pod koniec okresu dojrzewania oraz u młodych dorosłych.

Przyczyny zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa w dalszym ciągu nie są jasne, jednak prowadzone badania wskazują na to, że do rozwoju opisywanego schorzenia mogą przyczyniać się zarówno predyspozycje genetyczne, jak i warunki środowiskowe . Potwierdzono, że obecność antygenu HLA-B27 zwiększa ryzyko zachorowania na ZZSK, ale nie oznacza to, że każda osoba posiadająca ten antygen zachoruje.

Prawdopodobieństwo rozwoju ZZSK wzrasta u osób, które cierpią na inne choroby zapalne, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy łuszczyca.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa zazwyczaj rozwijają się powoli na przestrzeni miesięcy, a nawet lat. Najczęstszym symptomem ZZSK są sztywność i ból w dolnej części kręgosłupa, który promieniuje do pachwin, pośladków, a także stawów kolanowych. Z czasem nieprzyjemne objawy mogą rozprzestrzeniać się na coraz wyższe odcinki kręgosłupa. Charakterystyczną cechą tej choroby jest to, że ból nie ustępuje podczas odpoczynku i bardzo często nasila się w nocy, co u większości pacjentów przyczynia się do problemów ze snem. Należy pamiętać, że ruch i ćwiczenia zmniejszają dolegliwości bólowe, dlatego zaleca się regularną aktywność fizyczną wszystkim chorym na ZZSK.

Objawy zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa są bardzo indywidualne i mogą się różnić w zależności od osoby. U niektórych epizody bólu są łagodne, pojawiają się i po czasie ustępują, podczas gdy inni doświadczają przewlekłego, silnego bólu.

Do innych dolegliwości, które mogą wystąpić u pacjentów z ZZSK należą:

• ból, sztywność i zapalenie innych stawów, takich jak: stawy kolanowe, skokowe;
• zapalenie przyczepów ścięgna Achillesa;
• utrata prawidłowych krzywizn kręgosłupa, co przyczynia się do zmiany postawy;
• upośledzenie widzenia, ból, zaczerwienienie oczu, światłowstręt spowodowany zapaleniem błony naczyniowej w oku;
• przewlekłe uczucie zmęczenia;
• stany podgorączkowe;
• utrata apetytu i masy ciała;
• wysypki skórne;
• zaburzenia rytmu serca, takie jak migotanie przedsionków;
• ból brzucha i nieregularne wypróżnienia;
• choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy.

Diagnozę stawia się na podstawie badania fizykalnego oraz wywiadu zebranego podczas konsultacji z reumatologiem oraz badań obrazowych i laboratoryjnych.

U każdego pacjenta z podejrzeniem ZZSK wykonuje się badanie RTG stawów krzyżowo-biodrowych w celu znalezienia procesu zapalnego. RTG uwidacznia późne zmiany strukturalne, co świadczy o tym, że choroba trwa już kilka lat. Jeśli na zdjęciu RTG nie stwierdzi się typowych dla tej choroby zmian, zaleca się wykonanie rezonansu magnetycznego, który wykrywa wczesne cechy zapalenia.

Do rozpoznania zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa niezbędne jest również wykonanie badań laboratoryjnych, do których należą:

• oznaczenie wskaźników zapalnych CRP i OB, które wzrastają podczas zaostrzenia choroby;
• oznaczenie antygenu HLA-B27;
• morfologia krwi - u niektórych pacjentów obserwuje się umiarkowaną niedokrwistość oraz leukocytozę;
• badanie moczu - u 30% chorych występuje białkomocz i krwinkomocz;
• oznaczenie czynnika reumatoidalnego w klasie IgA.

Rozpoznanie choroby jest niezwykle trudne, ponieważ objawy ZZSK bardzo często mylone są z bólem o podłożu urazowym lub przeciążeniowym. Pacjenci często bez rezultatów i odwiedza różnych specjalistów, szukając przyczyny bólu pleców i stawów, na diagnozę czekają niejednokrotnie nawet parę lat.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że nie można jej całkowicie wyleczyć. Leczenie ma na celu zapobieganie pogłębianiu się choroby.

Oprócz farmakoterapii bardzo ważną rolę odgrywają również: fizjoterapia i regularne ćwiczenia. W niektórych przypadkach stosuje się także metody chirurgiczne.

W leczeniu ZZSK stosuje się:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które zmniejszają ból i sztywność kręgosłupa;
• glikokortykoidy podawane dostawowo;
• leki konwencjonalne syntetyczne, takie jak sulfasalazyna i metotreksat;
• leki biologiczne, które wskazane są u chorych, u których aktywność choroby jest silna, mimo stosowania NLPZ.

CZYTAJ TAKŻE:

Palce cierpną, w nocy budzi cię ból? Tę chorobę samodzielnie wykryjesz w minutę

Ból lub drętwienie w tym miejscu? Ciało wysyła ci sygnał alarmowy

Czym naprawdę są zakwasy. Bolesne uczucie korzystne dla mięśni