Tak objawia się choroba trzustki lub celiakia. Zauważysz w toalecie
Tłuszcze, które przedostają się wraz z dietą do naszego przewodu pokarmowego, w prawidłowych warunkach ulegają strawieniu i wchłonięciu do krwi. Czasami jednak w przebiegu niektórych chorób trawienie tych składników pokarmowych jest upośledzone. Prowadzi to do nadmiaru tłuszczów w kale i rozwoju biegunki tłuszczowej. Jakie mogą być przyczyny tego rodzaju biegunki? Jakie daje objawy, jak się ją diagnozuje i leczy? Wyjaśniamy.
Biegunka tłuszczowa to stan, w którym stolec składa się ze zbyt dużej ilości tłuszczów. Ich przyczyną mogą być m.in. choroby prowadzące do problemów z trawieniem i wchłanianiem składników pokarmowych. Nadmiar tłuszczu w stolcu zmienia jego konsystencję, rozluźnia go, przez co staje się on bardziej mazisty i trudniejszy do wydalenia. Leczenie biegunek tłuszczowych polega na terapii choroby podstawowej, która do nich doprowadziła.
Przyczyny biegunek tłuszczowych mogą być bardzo różne. Najczęściej wynikają one z zaburzeń trawienia składników pokarmowych, w szczególności tłuszczów. Problemy te mogą pojawić się w przebiegu m.in. chorób trzustki, dróg żółciowych, jelit a także pod wpływem niektórych leków. Na biegunki tłuszczowe skarżą się przede wszystkim pacjenci chorzy na:
- przewlekłe zapalenie trzustki, mukowiscydozę i raka trzustki - choroby te obniżają produkcję i uwalnianie do jelit enzymów trawiących tłuszcze i inne składniki pokarmowe;
- kamicę dróg żółciowych, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych - są przyczyną niedostatecznego uwalniania żółci do przewodu pokarmowego, co upośledza rozbijanie dużych kropel tłuszczu na mniejsze kropelki i utrudnia trawienie;
- celiakia, SIBO, zespół Zollingera-Ellisona, choroby zapalne jelit - są to choroby, które utrudniają wchłanianie prawidłowo strawionych składników odżywczych ze światła jelit do krwi.
Do leków mogących wywołać biegunki tłuszczowe zalicza się m.in. oktreotyd i lanreotyd, które są stosowane w leczeniu akromegalii.
Biegunka tłuszczowa ma kilka charakterystycznych cech, dzięki którym dość łatwo jest ją rozpoznać. Ma mazistą konsystencję, jest tłusta, połyskliwa i zazwyczaj trudna do spłukania w muszli. Ma zwykle kolor jaśniejszy od prawidłowego kału. Dodatkowo po oddaniu stolca na powierzchni wody i na ściankach muszli klozetowej mogą pojawiać się żółtawe kropelki tłuszczu. Zapach biegunki tłuszczowej jest również bardzo nieprzyjemny, gnilny.
Biegunce tłuszczowej mogą towarzyszyć również inne objawy związane z chorobą podstawową. Zalicza się do nich m.in. bóle brzucha, wzdęcia, utratę masy ciała, nudności, wymioty, stan przedcukrzycowy i cukrzycę, a także obecność domieszek krwi lub śluzu w kale.
Biegunki tłuszczowe dość łatwo jest rozpoznać po ich charakterystycznych cechach. Jednak samo stwierdzenie obecności tego typu biegunki nie jest wystarczające - trzeba odkryć jej przyczynę. W tym celu wykonuje się wiele badań, zarówno laboratoryjnych, jak i obrazowych, które pomogą odpowiedzieć na pytanie, co jest u danej osoby źródłem problemu.
Warto wykonać morfologię krwi, badanie ogólne moczu, OB, CRP. Z bardziej specyficznych badań przydatna będzie ocena parametrów czynności trzustki (poziom amylazy i lipazy w surowicy), wątroby i dróg żółciowych (ALT, AST, GGTP, ALP) a także badanie kału i stężenie kalprotektyny w kale.
Cennych informacji mogą dostarczyć również badania obrazowe, jak USG jamy brzusznej, a w razie potrzeby również tomografia komputerowa. Czasem konieczne może być wykonanie badań endoskopowych, np. gastroskopii czy kolonoskopii w diagnostyce chorób zapalnych jelit bądź celiakii. Przy podejrzeniu problemów z drogami żółciowymi lekarz być może zaleci wykonanie badania EUS, cholangiopankreatografii rezonansu magnetycznego (MRCP) bądź endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW).
Leczenie biegunki tłuszczowej zależy w dużej mierze od zdiagnozowanej przyczyny. W przypadku problemów z trzustką zaleca się suplementację enzymów trzustkowych (szczególnie lipazy), powstrzymywanie się od picia alkoholu i utrzymywanie właściwej diety. Jeśli problemem są jelita, to w zależności od przyczyny skuteczna może być m.in. dieta bezglutenowa (w celiakii), a także leki przeciwzapalne i immunosupresyjne (choroby zapalne jelit). Jeżeli podejrzewanym sprawcą są leki, może być konieczna modyfikacja ich dawkowania lub zamiana na inny preparat o podobnym działaniu.
CZYTAJ TAKŻE:
Przez dwa lata wstrzymywała gazy. W szpitalu dowiedziała się, jakie to niebezpieczne
